Esenlikler,
çok kez farkettim, ben bilinçli veya bliçsiz durumdayken yani biliçaltından farkında olmadan bile birşeyler
düşündüğümde, birşeyler imaje ettiğimde karşıdaki insanlar anlayabiliyor. Ben hayatım boyunca konuşkan birisi olmadım,
hatta ben poker suratlı olduğumu sürekli nötr birisi olduğumu söyleyebilirim. Gerekmedikçe pek birşeyler konuşmam, söylemem
inanlara ama benim içimden geçeleri insanlar konuşuyorlar. zihin okuma gibi değilde kendi akıllarına
gelmiş gibi.Nasıl oluyor böyle birşey, benim zihnimde imaje ettiğim görüntü ve hisleri, düşünceler karşıdaki insanlardada
oluşuyor demek ki. çocukluğumdan bu yana bazı şeyleri analiz ediyorum, bu korkunç birşey, yeni yen farkediyorum. Bizim manyetik
alanıza giren bazı şeylerle etkileşime giriyoruz, o yüzden bilebiliyorlar sanırım, çakralar filan enerji çekiyor heralde.
çakra kapatmayıda bilmiyordum daha düne kadar. ''Tüm çakralarım ben eve dönene kadar ters dönüyor x3 '' diyerek çakraların
sivri tarafını dışa getirdiğimi imaje ediyorum.doğru mu yapıyorum? yada uygun afirmasyonu olan?
Maalese ben hala günlük 15 -20 dk meditasyon yapabiliyorum. Ruh ne istediğini çok iyi biliyor ve bu az geliyor tabii, meditasyonu
1-2 saate kadar çıkarmanın vakti geldi. Tamam bu zamana kadar maneviyatan haberimizi yoktu, şimdi var. Günlük 15-20 dk kadar kendimi
dinleyip, meditasyon yaptıüım halde insanlar nasıl düşüncelerimi okuyabiliyorlar?. Hani meditasyon yaparsak diğer insanlar sizin
düşünceizi okuyamazdı? Benim hiç konuşmuyorum zaten onlar kendi düşünceleriymiş gibi konuşuyorlar bazı şeyleri. sapma sapan karışık
diğer düşüncelerde gidiyormudur? Tavsiyeleriniz nelerdir?
Tamam eşimin benim düşüncelerimi okuması normal, sürekli birlikte yaşanışması, alt çakraların birbirine karışması filan bu normal.
Ben niye başkalarının düşüncelerini okuyamıyorum. arada tahmin ediyorum içimden birşeyler geçiyor ma ciddiye almadığımdan..
Ya da benim mi haberim yok.
çok kez farkettim, ben bilinçli veya bliçsiz durumdayken yani biliçaltından farkında olmadan bile birşeyler
düşündüğümde, birşeyler imaje ettiğimde karşıdaki insanlar anlayabiliyor. Ben hayatım boyunca konuşkan birisi olmadım,
hatta ben poker suratlı olduğumu sürekli nötr birisi olduğumu söyleyebilirim. Gerekmedikçe pek birşeyler konuşmam, söylemem
inanlara ama benim içimden geçeleri insanlar konuşuyorlar. zihin okuma gibi değilde kendi akıllarına
gelmiş gibi.Nasıl oluyor böyle birşey, benim zihnimde imaje ettiğim görüntü ve hisleri, düşünceler karşıdaki insanlardada
oluşuyor demek ki. çocukluğumdan bu yana bazı şeyleri analiz ediyorum, bu korkunç birşey, yeni yen farkediyorum. Bizim manyetik
alanıza giren bazı şeylerle etkileşime giriyoruz, o yüzden bilebiliyorlar sanırım, çakralar filan enerji çekiyor heralde.
çakra kapatmayıda bilmiyordum daha düne kadar. ''Tüm çakralarım ben eve dönene kadar ters dönüyor x3 '' diyerek çakraların
sivri tarafını dışa getirdiğimi imaje ediyorum.doğru mu yapıyorum? yada uygun afirmasyonu olan?
Maalese ben hala günlük 15 -20 dk meditasyon yapabiliyorum. Ruh ne istediğini çok iyi biliyor ve bu az geliyor tabii, meditasyonu
1-2 saate kadar çıkarmanın vakti geldi. Tamam bu zamana kadar maneviyatan haberimizi yoktu, şimdi var. Günlük 15-20 dk kadar kendimi
dinleyip, meditasyon yaptıüım halde insanlar nasıl düşüncelerimi okuyabiliyorlar?. Hani meditasyon yaparsak diğer insanlar sizin
düşünceizi okuyamazdı? Benim hiç konuşmuyorum zaten onlar kendi düşünceleriymiş gibi konuşuyorlar bazı şeyleri. sapma sapan karışık
diğer düşüncelerde gidiyormudur? Tavsiyeleriniz nelerdir?
Tamam eşimin benim düşüncelerimi okuması normal, sürekli birlikte yaşanışması, alt çakraların birbirine karışması filan bu normal.
Ben niye başkalarının düşüncelerini okuyamıyorum. arada tahmin ediyorum içimden birşeyler geçiyor ma ciddiye almadığımdan..
Ya da benim mi haberim yok.