Sonne Bey bu konuda çok haklı ve bu davranışsal örüntü de bunun gibi pek çok konuda kendini göstermeye devam ediyor.
Eğer daha emekleme aşamasındaysak, neden kanatlarımız varmışçasına uçmaya niyetleniyoruz?
Yoksa gerçekten yapmamız gereken meditasyonları bir anda atlayıp, akıtacağımız birkaç damla kan ile büyük bir sonuç alacağımızı mı umuyoruz?
Neden sadece YAPILMASI GEREKENE odaklanmak yerine, sanki başkaları hiç bunu gereğinden erken bir vakitte deneyip, büyük zararlar görmemiş gibi BUNLARA ODAKLANIYORUZ?
Buna "wishful thinking", yani hüsnükuruntu denir. Yani öyle olmayacağını bildiğimiz şeyleri inatla hayal edip, sanki onlar olacakmışçasına dikkatimizi ve odağımızı dağıtırız, yoldan saparız. Eğer düzenli meditasyonlar ile inşa edilmiş ruhani bir güç YOKSA, kullanacağınız birkaç damla kanın herhangi bir etkisi olmaz. Hiçbir şey olmuyor diye gittikçe daha fazla kan kullanmak gibi bir hataya da düşebilirsiniz, biraz başınız döner ve yine hiçbir şey olmaz. Ruhaniyetin özü yürümektedir, koşmakta değildir.
Son olarak ToZ'daki daha ileri seviye pratiklere hazır olup olmadığınızı anlamanız için çok ufak bir tüyo paylaşmak istiyorum. Eğer ileri seviye bir şeyi forumda konu açarak sormanız gerekiyorsa, çok büyük ihtimalle o şeyi uygulamaya hazır değilsiniz demektir. Ruhani ilerleme, bazı şeyleri beraberinde getirir. Bazı şeyleri bilirsiniz, eğer bilmiyorsanız, muhtemelen henüz o seviyede değilsinizdir. Hüsnükuruntular için bunu uygulayın, onları görmezden gelin ve meditasyonlarda sağlam bir şekilde ilerlemeye devam edin.