İç Döküş ve Tavsiye

[Padme]

İyi günler/akşamlar.
Bu "thread"i biraz kendi içimi dökmek biraz da tavsiye istemek için yazıyorum. İçimi dökebileceğim en doğru yerin burası olduğuna karar verdim çünkü hem ailem dediğim insanların hem de beni doğru şekilde yönlendirecek kişilerin burada olduğunu biliyorum.

Lafı uzatmadan konuya gelmem gerekirse. Yaklaşık 6-7 yıldır hep kendi içine kapanık biriydim. Hem ergenliğin getirdiği anlam arayışıyla hem de insanlarla olmaktan çok zevk almamamdan dolayı kitap okuyarak, meditasyon yaparak geçirdim bu süreyi. Son zamanlarda, meditasyon yapmak ve kitap okumak bizi geliştiren en önemli şeylerden olsa da, sosyal yaşantıyı tamamiyle geriye atmanın anlamsız ve hatta ruh ve mental sağlığa zararlı olduğunu farkettim. Bu sebepten dolayı hem hayatıma doğru kişileri çekmek için, hem de oldukça kötü durumda olan sosyal becerilerini iyileştirebilmek için Merkür karesine başladım. Merkür Karesi, Şeytan Babamız'ın gücünün bir göstergesi olarak, düşündüğümden daha hızlı bir şekilde işe yaradı: etrafıma yeni insanlar geldi ve zaten yanımda olan kişilerle olan dostluğum güçlendi. Bu sırada sosyal becerilerini geliştirme fırsatı edindim.

Beni rahatsız eden şeye gelecek olursak; insanlardan uzaklaşıp her eve geldiğimde içimde bir sıkıntı oluşuyor. Kendimi belki de hazır olmadığım bir sosyal iletişim ağına atmış gibi hissediyorum. Aynı zamanda sebebini bilmediğim bir suçluluk duygusu çekiyorum: meditayson ve araştırmalarıma hiçbir şekilde ara vermeden devam ediyorum ama yine de sanki kendi özümü kaybediyormuş gibi hissetmekten alıkoyamıyorum.

Bunun bir şok etkisi gibi olduğunu düşünüyorum. Yıllardır evde ve kendimle, ruhumla vakit geçirmeye alışan (ve açıkçası kendimden başka kişilerle derin sohbetlere girmekten kaçınan) zihnim, şuan içerisine atladığım sosyal kümede ne yapması gerektiğini anlamaya çalışıyor. Bu hissin çok doğal olduğunun farkındayım ama yanlış bir şey yapıyormuş gibi suçluluk duygusu çekmekten kendimi alıkoyamıyorum.

Bu konuda bir öneriniz var mı? Belki gerçekten bir şeyi yanlış veya eksik yapıyorum ve bunun farkında değilim, eğer ki gözünüze çarpan bu şekilde bir şey varsa bana söylemenizi istiyorum. Veya gerçekten sadece bir çeşit şok etkisi yaşıyorum ve bundan dolayı zihnin koruma mekanizması devreye giriyor. Her halükarda bunu belki benzer şeyler deneyimleyen kişiler vardır diye paylaşmak ve dürüst olmak gerekirse içimi rahatlatmak için tavsiyeniz almak istedim.

Katre Şeytan!
Katre Şeytan'ın Sevinci Bakanlığı!

 

[Baron Hope Von Blossom]

İyi günler/akşamlar.
Bu "thread"i biraz kendi içimi dökmek biraz da tavsiye istemek için yazıyorum. İçimi dökebileceğim en doğru yerin burası olduğuna karar verdim çünkü hem ailem dediğim insanların hem de beni doğru şekilde yönlendirecek kişilerin burada olduğunu biliyorum.

Lafı uzatmadan konuya gelmem gerekirse. Yaklaşık 6-7 yıldır hep kendi içine kapanık biriydim. Hem ergenliğin getirdiği anlam arayışıyla hem de insanlarla olmaktan çok zevk almamamdan dolayı kitap okuyarak, meditasyon yaparak geçirdim bu süreyi. Son zamanlarda, meditasyon yapmak ve kitap okumak bizi geliştiren en önemli şeylerden olsa da, sosyal yaşantıyı tamamiyle geriye atmanın anlamsız ve hatta ruh ve mental sağlığa zararlı olduğunu farkettim. Bu sebepten dolayı hem hayatıma doğru kişileri çekmek için, hem de oldukça kötü durumda olan sosyal becerilerini iyileştirebilmek için Merkür karesine başladım. Merkür Karesi, Şeytan Babamız'ın gücünün bir göstergesi olarak, düşündüğümden daha hızlı bir şekilde işe yaradı: etrafıma yeni insanlar geldi ve zaten yanımda olan kişilerle olan dostluğum güçlendi. Bu sırada sosyal becerilerini geliştirme fırsatı edindim.

Beni rahatsız eden şeye gelecek olursak; insanlardan uzaklaşıp her eve geldiğimde içimde bir sıkıntı oluşuyor. Kendimi belki de hazır olmadığım bir sosyal iletişim ağına atmış gibi hissediyorum. Aynı zamanda sebebini bilmediğim bir suçluluk duygusu çekiyorum: meditayson ve araştırmalarıma hiçbir şekilde ara vermeden devam ediyorum ama yine de sanki kendi özümü kaybediyormuş gibi hissetmekten alıkoyamıyorum.

Bunun bir şok etkisi gibi olduğunu düşünüyorum. Yıllardır evde ve kendimle, ruhumla vakit geçirmeye alışan (ve açıkçası kendimden başka kişilerle derin sohbetlere girmekten kaçınan) zihnim, şuan içerisine atladığım sosyal kümede ne yapması gerektiğini anlamaya çalışıyor. Bu hissin çok doğal olduğunun farkındayım ama yanlış bir şey yapıyormuş gibi suçluluk duygusu çekmekten kendimi alıkoyamıyorum.

Bu konuda bir öneriniz var mı? Belki gerçekten bir şeyi yanlış veya eksik yapıyorum ve bunun farkında değilim, eğer ki gözünüze çarpan bu şekilde bir şey varsa bana söylemenizi istiyorum. Veya gerçekten sadece bir çeşit şok etkisi yaşıyorum ve bundan dolayı zihnin koruma mekanizması devreye giriyor. Her halükarda bunu belki benzer şeyler deneyimleyen kişiler vardır diye paylaşmak ve dürüst olmak gerekirse içimi rahatlatmak için tavsiyeniz almak istedim.

Katre Şeytan!
Katre Şeytan'ın Sevinci Bakanlığı!

Belki çok hızlı geliştiğinden dolayı sudan çıkmış balık hissiyati yaşıyorsundur. onun dışında bir tahminim yok. Ama bende böyle bir durumda gibiyim.

 

[Aydinlikyol]

İyi günler/akşamlar.
Bu "thread"i biraz kendi içimi dökmek biraz da tavsiye istemek için yazıyorum. İçimi dökebileceğim en doğru yerin burası olduğuna karar verdim çünkü hem ailem dediğim insanların hem de beni doğru şekilde yönlendirecek kişilerin burada olduğunu biliyorum.

Lafı uzatmadan konuya gelmem gerekirse. Yaklaşık 6-7 yıldır hep kendi içine kapanık biriydim. Hem ergenliğin getirdiği anlam arayışıyla hem de insanlarla olmaktan çok zevk almamamdan dolayı kitap okuyarak, meditasyon yaparak geçirdim bu süreyi. Son zamanlarda, meditasyon yapmak ve kitap okumak bizi geliştiren en önemli şeylerden olsa da, sosyal yaşantıyı tamamiyle geriye atmanın anlamsız ve hatta ruh ve mental sağlığa zararlı olduğunu farkettim. Bu sebepten dolayı hem hayatıma doğru kişileri çekmek için, hem de oldukça kötü durumda olan sosyal becerilerini iyileştirebilmek için Merkür karesine başladım. Merkür Karesi, Şeytan Babamız'ın gücünün bir göstergesi olarak, düşündüğümden daha hızlı bir şekilde işe yaradı: etrafıma yeni insanlar geldi ve zaten yanımda olan kişilerle olan dostluğum güçlendi. Bu sırada sosyal becerilerini geliştirme fırsatı edindim.

Beni rahatsız eden şeye gelecek olursak; insanlardan uzaklaşıp her eve geldiğimde içimde bir sıkıntı oluşuyor. Kendimi belki de hazır olmadığım bir sosyal iletişim ağına atmış gibi hissediyorum. Aynı zamanda sebebini bilmediğim bir suçluluk duygusu çekiyorum: meditayson ve araştırmalarıma hiçbir şekilde ara vermeden devam ediyorum ama yine de sanki kendi özümü kaybediyormuş gibi hissetmekten alıkoyamıyorum.

Bunun bir şok etkisi gibi olduğunu düşünüyorum. Yıllardır evde ve kendimle, ruhumla vakit geçirmeye alışan (ve açıkçası kendimden başka kişilerle derin sohbetlere girmekten kaçınan) zihnim, şuan içerisine atladığım sosyal kümede ne yapması gerektiğini anlamaya çalışıyor. Bu hissin çok doğal olduğunun farkındayım ama yanlış bir şey yapıyormuş gibi suçluluk duygusu çekmekten kendimi alıkoyamıyorum.

Bu konuda bir öneriniz var mı? Belki gerçekten bir şeyi yanlış veya eksik yapıyorum ve bunun farkında değilim, eğer ki gözünüze çarpan bu şekilde bir şey varsa bana söylemenizi istiyorum. Veya gerçekten sadece bir çeşit şok etkisi yaşıyorum ve bundan dolayı zihnin koruma mekanizması devreye giriyor. Her halükarda bunu belki benzer şeyler deneyimleyen kişiler vardır diye paylaşmak ve dürüst olmak gerekirse içimi rahatlatmak için tavsiyeniz almak istedim.

Katre Şeytan!
Katre Şeytan'ın Sevinci Bakanlığı!

Esenlikler kardeşim, yaşadığın normal insan başka bir mahalleye dahi gitse hissiyatı değişir, bu yaşadıkların normal, dışarda arkadaşlarınla gezerken ŞEYTAN babayı ve Tanrıları sürekli düşün, ve hayatta güçlü dur.Birde girdiğin arkadaş ortamlarına dikkat et, onları analiz et, seni kötü yollara sürüklemelerine izin verme, onların dinlerinden uzak dur ve derdini Sadece TANRILARA anlat, şunu unutma insanların çoğu düşman tarafında sağlıcakla kal, esenlikler Kayre ŞEYTAN !

 

[Tempus fugit]

İyi günler/akşamlar.
Bu "thread"i biraz kendi içimi dökmek biraz da tavsiye istemek için yazıyorum. İçimi dökebileceğim en doğru yerin burası olduğuna karar verdim çünkü hem ailem dediğim insanların hem de beni doğru şekilde yönlendirecek kişilerin burada olduğunu biliyorum.

Lafı uzatmadan konuya gelmem gerekirse. Yaklaşık 6-7 yıldır hep kendi içine kapanık biriydim. Hem ergenliğin getirdiği anlam arayışıyla hem de insanlarla olmaktan çok zevk almamamdan dolayı kitap okuyarak, meditasyon yaparak geçirdim bu süreyi. Son zamanlarda, meditasyon yapmak ve kitap okumak bizi geliştiren en önemli şeylerden olsa da, sosyal yaşantıyı tamamiyle geriye atmanın anlamsız ve hatta ruh ve mental sağlığa zararlı olduğunu farkettim. Bu sebepten dolayı hem hayatıma doğru kişileri çekmek için, hem de oldukça kötü durumda olan sosyal becerilerini iyileştirebilmek için Merkür karesine başladım. Merkür Karesi, Şeytan Babamız'ın gücünün bir göstergesi olarak, düşündüğümden daha hızlı bir şekilde işe yaradı: etrafıma yeni insanlar geldi ve zaten yanımda olan kişilerle olan dostluğum güçlendi. Bu sırada sosyal becerilerini geliştirme fırsatı edindim.

Beni rahatsız eden şeye gelecek olursak; insanlardan uzaklaşıp her eve geldiğimde içimde bir sıkıntı oluşuyor. Kendimi belki de hazır olmadığım bir sosyal iletişim ağına atmış gibi hissediyorum. Aynı zamanda sebebini bilmediğim bir suçluluk duygusu çekiyorum: meditayson ve araştırmalarıma hiçbir şekilde ara vermeden devam ediyorum ama yine de sanki kendi özümü kaybediyormuş gibi hissetmekten alıkoyamıyorum.

Bunun bir şok etkisi gibi olduğunu düşünüyorum. Yıllardır evde ve kendimle, ruhumla vakit geçirmeye alışan (ve açıkçası kendimden başka kişilerle derin sohbetlere girmekten kaçınan) zihnim, şuan içerisine atladığım sosyal kümede ne yapması gerektiğini anlamaya çalışıyor. Bu hissin çok doğal olduğunun farkındayım ama yanlış bir şey yapıyormuş gibi suçluluk duygusu çekmekten kendimi alıkoyamıyorum.

Bu konuda bir öneriniz var mı? Belki gerçekten bir şeyi yanlış veya eksik yapıyorum ve bunun farkında değilim, eğer ki gözünüze çarpan bu şekilde bir şey varsa bana söylemenizi istiyorum. Veya gerçekten sadece bir çeşit şok etkisi yaşıyorum ve bundan dolayı zihnin koruma mekanizması devreye giriyor. Her halükarda bunu belki benzer şeyler deneyimleyen kişiler vardır diye paylaşmak ve dürüst olmak gerekirse içimi rahatlatmak için tavsiyeniz almak istedim.

Katre Şeytan!
Katre Şeytan'ın Sevinci Bakanlığı!

Esenlikler. Sadece bu yazdıklarınız üzerinden kesin bir şey söylemek zor, yine de kişisel fikirlerimi paylaşmak isterim.

Çeşitli şekillerde kendinizi insanlarla zaman geçirmeye uygun görmüyor olabilir misiniz? Bu bir çeşit eksiklik hissi ya da layık olmama hissi olabilir. Yanlış zihinsel ve duygusal programlanmalar...

Veya eski ve yeninin karşı karşıya gelmesi durumu olabilir. Alışılan duygu, düşünce ve davranışların değişimi sırasında ortaya çıkanlar... Bu da oldukça doğal bir durum. Belki bu konuyla ilgili karmanızın, değişim sürecinde ortaya çıkmasıdır. Zihinsel ve duygusal değişimler sırasında da bu olabiliyor. Yeninin inşa edilmesi için, eskinin temizlenmesi gerekir çoğu durumda. Ve temizlenen durum kısa bir süreliğine daha fazla göz önünde oluyor.

Yaşadığınız bu his, bence oldukça doğal bir sürecin parçası. Kendinizi daha iyi bir şekilde tanımak, bu duygunun neden ortaya çıktığını anlamanın anahtarı olacaktır. Rahat ve dengeli bir şekilde doğanızı keşfedin ve bu doğayı iradeniz ile geliştirin.🕊

 

[Aydinlikyol]

Benimde arkadaşım yok sayılır, öyle keyifli vakit geçirecek.Sürekli iş güç bir sosyal hayatım yok, eskiden vardı, yalnızlık daha güzel, kafa dengi bir arkadaşım yok.Eskiden arkadaşlarla iskambil kağıdı, oynardık kahvehanede şimdi akşam yorgun geliyorum tek istediğim rahat rahat uyumak, arkadaş felan hikaye en güzeli uyumak havalarda serinliyor, güzelce uyumak en iyi arkadaş artık, herşeyi kafaya takmıyorum yoruldum bir şarkı vardıya yorgunum dostlarım yorgunum artık vefasız yıllara dargınım artık....iyi geceler

 

[Daemonica]

İyi günler/akşamlar.
Bu "thread"i biraz kendi içimi dökmek biraz da tavsiye istemek için yazıyorum. İçimi dökebileceğim en doğru yerin burası olduğuna karar verdim çünkü hem ailem dediğim insanların hem de beni doğru şekilde yönlendirecek kişilerin burada olduğunu biliyorum.

Lafı uzatmadan konuya gelmem gerekirse. Yaklaşık 6-7 yıldır hep kendi içine kapanık biriydim. Hem ergenliğin getirdiği anlam arayışıyla hem de insanlarla olmaktan çok zevk almamamdan dolayı kitap okuyarak, meditasyon yaparak geçirdim bu süreyi. Son zamanlarda, meditasyon yapmak ve kitap okumak bizi geliştiren en önemli şeylerden olsa da, sosyal yaşantıyı tamamiyle geriye atmanın anlamsız ve hatta ruh ve mental sağlığa zararlı olduğunu farkettim. Bu sebepten dolayı hem hayatıma doğru kişileri çekmek için, hem de oldukça kötü durumda olan sosyal becerilerini iyileştirebilmek için Merkür karesine başladım. Merkür Karesi, Şeytan Babamız'ın gücünün bir göstergesi olarak, düşündüğümden daha hızlı bir şekilde işe yaradı: etrafıma yeni insanlar geldi ve zaten yanımda olan kişilerle olan dostluğum güçlendi. Bu sırada sosyal becerilerini geliştirme fırsatı edindim.

Beni rahatsız eden şeye gelecek olursak; insanlardan uzaklaşıp her eve geldiğimde içimde bir sıkıntı oluşuyor. Kendimi belki de hazır olmadığım bir sosyal iletişim ağına atmış gibi hissediyorum. Aynı zamanda sebebini bilmediğim bir suçluluk duygusu çekiyorum: meditayson ve araştırmalarıma hiçbir şekilde ara vermeden devam ediyorum ama yine de sanki kendi özümü kaybediyormuş gibi hissetmekten alıkoyamıyorum.

Bunun bir şok etkisi gibi olduğunu düşünüyorum. Yıllardır evde ve kendimle, ruhumla vakit geçirmeye alışan (ve açıkçası kendimden başka kişilerle derin sohbetlere girmekten kaçınan) zihnim, şuan içerisine atladığım sosyal kümede ne yapması gerektiğini anlamaya çalışıyor. Bu hissin çok doğal olduğunun farkındayım ama yanlış bir şey yapıyormuş gibi suçluluk duygusu çekmekten kendimi alıkoyamıyorum.

Bu konuda bir öneriniz var mı? Belki gerçekten bir şeyi yanlış veya eksik yapıyorum ve bunun farkında değilim, eğer ki gözünüze çarpan bu şekilde bir şey varsa bana söylemenizi istiyorum. Veya gerçekten sadece bir çeşit şok etkisi yaşıyorum ve bundan dolayı zihnin koruma mekanizması devreye giriyor. Her halükarda bunu belki benzer şeyler deneyimleyen kişiler vardır diye paylaşmak ve dürüst olmak gerekirse içimi rahatlatmak için tavsiyeniz almak istedim.

Katre Şeytan!
Katre Şeytan'ın Sevinci Bakanlığı!

Bunda yanlış bir şey yok, 6-7 yıl X şehrinde yaşayıp anlık bir kararla Y şehrine taşınırsan da çok benzer hisler yaşayabilirsin. Ben de senin gibi, belki de çok daha içe kapanık bir insandım ki bu yavaş yavaş Solipsizm, belki de intihar düşüncesine dönüşmeye başlamıştı. Ben Şeytana adanmamla eş zamanlı olarak sosyal becerilerimi geliştirmeye odaklandım çünkü bu yalnızlık beni korkunç şekilde kötü etkiliyordu. Bir süreliğine ciddi anlamda insanların içinde boğuldum, kendimi bazen zorlayarak bu ortama maruz bıraktım. Artıları da oldu eksileri de, fakat en önemlisi benim için ciddi ve acı bir ders oldu; her ikisini de dengeli şekilde yapmayı öğrendim.

En değerli tavsiyem dengeli davranmanız olacak. Şu an yaşadığınız şey sadece konfor alanınızı terk edip size yabancı bir ortama alışmaya çalışmanızla ilgili hislerden ibaret. Bu duruma alışana kadar zihninizi rahat tutmaya çalışın ve kendinizi çok zorlamayın, ayrıca çok sosyal birisine dönüşüp herkesle samimi olmaya çalışmayın. Tanrılardan da yardım isteyin ki size yabancı bu ortamda doğru yolda yürümeniz için elinizden tutsunlar. İnanın bana, insanlık sandığınızdan daha berbat durumda; eğer Tanrıların desteğini hissetmesem ben de böyle bir ortamda keçileri kaçırabilirdim.

 

[Pammy]

Bir şeyi yapma yeteneğine sahip olmakla o şeyi yapmaktan hoşlanmak farklı şeyler. Sosyal ilişkileri geliştirmek için verilen çabayı takdir ediyorum. Ama bundan hoşlanmak zorunda değilsiniz. Sahnede olmak gibi. Birisi sahne ışığını ve gözlerin üstünde olmasını seviyorken diğeri bunu hayatta başarılı olmak için yapmayı öğrenmiş yine de yük ve sorumluluk olarak görüyor olabilir.