Yaşamaktan Mutluluk Duymak

[satou]

Mutsuzluk ya da ölüm, daha açıklayıcı olmak gerekirse negatif şeyler, tam olarak var olmayan şeylerdir. Herhangi bir şey varsa onun yokluğu da olmak zorundadır. Hiçbir şey yok olmaz, sadece yokluğu "var olur". RTR'lar da buna dayanır.

Ölüm diye bir şey aslında yoktur, sadece "yaşamamak" vardır. Odaklanmamız gereken şey pozitif şeyler, bir diğer deyişle ışık. Karanlık aslında yoktur. Mutsuzluk da aslında yoktur, mutlu ol(a)mamak vardır. Bir sebep gereklidir. Mutlu olmanın en büyük ve temel sebebi, yaşıyor olmanın kendisi olmalıdır. Yaşam kutsaldır.

Yaşıyor olduğunuzu fark etmeden asla yaşamayacaksınız. Yaşıyor olduğunuzu fark etmeniz için de önce ölümü anlamalısınız. Yaşadığınız sürece bunu fark edemediğiniz/anlayamadığınız sürece gerçekten yaşıyor olmayacaksınız.

Benzer durum, mutluluk için de geçerlidir. Mutlu olması gereken durumda olup da olamayan bir sürü insan var. Çünkü kimse yaşadığının gerçek anlamda farkında değil. Yaşamaya bağlanmak, kapılmak, alışmak. Herhangi bir varlığa bağlanmak ya da alışmak gibidir. Bunların felsefi yani çok önemlidir. Kendi varlığınıza tam olarak alışmayın. Ölümü ve karanlığı anlayıp kendinizi bundan ayırın ve yaşamanın normalde olmayan, mutluluk sebebi olabilecek bir şey olabileceğini bilin. İnsanlar bu şekilde sadece ruhlarını öldürüyor.

Yaşamak asla klasikleştirilmemeli, tam olarak bağlanılmamalı ve hiçlik her zaman ruhta bulundurulmalı.

 

[untagged470]

Bence 'mutsuzluk' negatif bir kavram olarak değerlendirilmemelidir; tam tersine hayatın doğal bir parçasıdır. Herkesin mutsuzluk sebepleri farklıdır ancak mutsuzluk genellikle birçok insanın ortak deneyimidir. Mutsuzluğun tek bir görüşe dayanması bu duyguyu deneyimleyen insanlar arasında paylaşılan bazı ortak özelliklere ve direkt olarak doğasının böyle olmasına işaret edebilir. Ancak 'mutluluk' öznel bir deneyim değil midir? Sonuç olarak acayip farklı bakış açılarına ve temele sahiptir(oldukça karışık bir şekilde). Mutlu olunmaz diyorum, çünkü zaten olmayan bir şey eh mutsuzluğunda adı değiştirilmeli 'ab' diyebilirsin ama ona bir şey diyemem.

- ab p2.

 

[satou]

Bence 'mutsuzluk' negatif bir kavram olarak değerlendirilmemelidir; tam tersine hayatın doğal bir parçasıdır. Herkesin mutsuzluk sebepleri farklıdır ancak mutsuzluk genellikle birçok insanın ortak deneyimidir. Mutsuzluğun tek bir görüşe dayanması bu duyguyu deneyimleyen insanlar arasında paylaşılan bazı ortak özelliklere ve direkt olarak doğasının böyle olmasına işaret edebilir. Ancak 'mutluluk' öznel bir deneyim değil midir? Sonuç olarak acayip farklı bakış açılarına ve temele sahiptir(oldukça karışık bir şekilde). Mutlu olunmaz diyorum, çünkü zaten olmayan bir şey eh mutsuzluğunda adı değiştirilmeli 'ab' diyebilirsin ama ona bir şey diyemem.

- ab p2.

KFHFKDGDKDGDKDGDKDH Katılıyorum ab.