Sorunlar (Negatif Enerji İçerir)

[Orionnn]

Esenlikler,

Bu yazıları yazmak her ne kadar beni demoralize etse de yazmak zorunda hissediyorum. Negatif duygular besleyen cümlelerim için herkesten özür diliyorum. Bu yazılar bir çeşit iç dökme görevi görüyor. Yani cevap vermek zorunda değilsiniz. Sadece derdimi gören, ''Hımm derdi böyle olan bir insan varmış.'' diyecek birilerinin olması yeterli. Zaten hesap alt bir hesap.

Her şey bitmiş gibi hissediyorum. Eskiden her şey güzeldi. Dinime, S.Sliğe bağlıydım. Meditasyonlarımı aksatmazdım. Hayatımda çok güzel insanlar vardı. Insanlar beni severdi. Hedeflerim vardı ve hedeflerim için gayet iyi çabalıyordum. Güçlü olduğuma inanıyordum. Hiç saldırı almıyordum, mental olarak sapasağlamdım. En kötü olaylarda dahi moralimi bozmuyordum. Meditasyonlarda çok iyi gidiyordum. Tanrıları/çalarımıza layık olmaya çalışıyordum. Her şey yavaş yavaş teker teker elimden alındı. S.Slik hayatımdan çıktı. Meditasyonları yapmaz oldum. Hayatımdaki insanlar teker teker gitti. Insanlar beni sevmeyi bıraktı. Hedeflerim için çabalamayı bıraktım. Güçlü olduğuma inanmayı bıraktım. Etik olmayan, insanlık dışı iğrenç şeyler yapmaya başladım ve bundan zevk aldım. Beğendiğim ve sevdiğim HER ŞEY gitti. Renkler soldu. Parıldayan göl kurudu. Kuşlar cıvıldamayı bıraktı. Tanrı/çalarımızı kızdırdığıma, hayal kırıklığına uğrattığıma eminim. Belki de umurlarında bile olmamışımdır. Belki de hiçbir zaman S.S olmamışımdır. Kendimi kandırmışımdır o kadar. Düzeldiğime emindim. Hani demir gibi sağlam dönecektim? Eski iğrenç acınası halimden ne farkım kaldı? Düşmüş gibi hissediyorum. Öyle bir düşmüşüm ki ayağa kalkamıyorum. Yardım eli nereden gelecek acaba? Bu bir test olabilir mi?? Tanrı/çalar tarafından test ediliyor olabilir miyim???? Asla bir cevap yok. Kusurlarım beni çok rahatsız ediyor. Fiziki, ruhani ve manevi açıdan her türlü kusurluyum. Pozitif bir yanım yok. Hayatımda olan insanlar benden rahatsız. Huzur kaçırıp insanları üzüp duruyorum. Sorunum ne gerçekten? Nerede hata yaptım? Her şeyden öte bir ilgi manyağı olabilir miyim? Bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum. Az önce bu yazdıklarımın ne kadar aptalca olduğunu düşünüp komple silmeyi düşündüm fakat bunu yapmak istemiyorum. Kafama sıkıp beynimi her yere saçasım geliyor bazen. Dünya ve evren ne kaybeder ki? İğrenç bir insan dünyadan silinir sadece o kadar. Dünya daha fazla üstüme gelip kötü şeyler yapmaya devam ederse hiç düşünmeden kendimi öldürürüm. Ben de bir insanım ve benim de duygularım var. Dayanabileceğim şeyler sınırlı. Tanrı/çalarımız gibi bütün negatif şeylere göğüs geremem. Keşke her şey güzel gitmeye devam etseydi. Keşke insan olsaydım. Keşke Şeytan Babamız tarafından aldığım genleri hak etseydim. Anlamalıydım böyle bir şey olacağını. Her şey bu kadar mükemmel gidemezdi. Bu başlığı açıp açmamakta bile emin değilim. Insanların huzurunu kaçırmak veya ''Hahaha acınası varlık'' muamelesi görmek istemiyorum. Hayatımda her zaman mallıklar ve hatalar yaptım. Yine bir mallık ve hata daha yapıp bu başlığı açacağım. Belki de başlık moderatörler tarafından reddedilir. Neyse, niyetim ilgi ve yardım istemek değil. Sadece derdimi gören birileri olsun istiyorum o kadar. Burada bulunan herkese sarılmak isterdim. Bunun çok iyi hissettireceğine eminim. Hiçbirinizi göremeyecek olmam çok üzücü. Umarım hayatınızda her şey iyi gidiyordur ve bu iyilik daim olur. Işıkla ve sevgiyle kalın. Seviliyorsunuz <3

 

[Cicero]

Sadece kendi düşüncelerimi aktarmakla yetineceğim ama sadece bir dost edasıyla.Dostum ve sevgili kardeşim etrafındakiler önemli ama ruhun daha önemlidir.Ama sen ruhunun mutluluğunu niçin etrafından bekliyorsun,kurduğun ilişkiler senle birlikte sonsuzluğa gelebilecek mi?Onlar seni tanrılar kadar önemseyebilecekler mi?Çünkü tanrılar bize yaşamlarımız boyunca bize yardım ettiler,etmeye devam edecekler de peki ya onlar ne kadar kalıcı hayatında?Pekala kendi mekanında değil de başka bir şehir de doğup farklı bir arkadaş çevresi de edinebilirdin.Nitekim edindiğin dostluklar geçici ama tanrılarla kurduğun ilişki kalıcıdır.Eğer şöyle bakacak olursan etrafındakilere kimler seni geliştirmek için uğraşmış, belki de çoğu aslında hiçlikten ibaret olacak ama varlıklarıyla gezegenlerin yaşını geçmiş olan tanrılarımız erdemleriyle de bizim karakterlerimizi inşa etmediler mi?Dolayısıyla seni ne yeni ruhlar tatmin edebilir ne de herhangi bir ahlaksızlık sadece bilginin okyanusuyla mutlu oluruz ve o okyanus ise Şeytan Babamızdır.Bu dünyanın bilgelik diye yutturduğu değerler seni asla tatmin edemezler,çıkar bunu kafandan,şu anki medyada bile çoğu güldüğümüz,zevk aldığımız şeylerin ya hepsi ya da çoğu diğer insanların taklit ettiklerinden ibaret.Eğer etrafındakilerin takdirlerini toplamak istiyorsan bunlara başvurabilirsin,çünkü onlar sadece bugünlerin değerleridir,tanrıların değerleri ise çağlar boyunca hep kalıcı.

Eğer hayatında eksiklik hissedersen onla mutlu olursun,yani acının ardından mutluluk gelir.Eğer bir gün arkadaşlarınla tekrar ilişki kurduğunu görürsen tekrardan bu ilişkinin eski mutluluğu için bunlardan mahrum kalacağını bil.Hayatında müthiş bir mutluluk ve kibir yaşamak ayrıca senin o kadar derin şekilde acılar yaşayacağını gösterir.Eğer iğrencim diyorsan tam tersi,günün sonunda ben kusursuzum dediğini,hayalperest olduğunu da gösterir,o yüzden bu bencilliğinden vazgeçmelisin.Hayatını ortalamaya çalış,alkol ve masturbasyon var mı?Sınırla.Birşeyleri gereksiz fazla mı düşünüyorsun?Günün belli saati hatta yemekten sonra sadece 10 dkka dertlerini düşün,ama bunun dışına çıkma.Sana fazla zevk veren şeylerden(müzik,fazla yeme içme)mümkün olduğunca kıs.Mümkünse çok fazla yalnız kalma.

Şeytan senden asla kusursuz bir Satanist olmanı beklemez,bunu kendimden biliyorum.Çünkü onca hatama ve yanılgılarıma rağmen asla beni bırakmadı,o beni kendisini inkar etmeme rağmen,o beni bütün haşmetiyle kabul etti.Bütün bahsettiğin o iğrençlikler sana ait değiller.Biz insanlar çoğu şeyin neden kötü olduğunu bilmediğimizden yapıyoruz,tanrılarımız bazı şeyleri zevkine yasaklamış gibi davranıyoruz,yanılgamız da burada.Şeytanı ve tanrılarımızı bulmadan evvel hepimiz cahil ve kaybolmuş değilmiydik,yol yakınken olgunlaşmaya bak.Her erdeminin bir bahçesi olmalı,çiçekleriyle süslemelisin,o çiçekler de düşüncelerindir.Tabi ki zelzeler,yangınlar ve fırtınalar olacak ama bunlar ektiklerinin daha gür çıkmasına sebep olacaklar.

Kendini yok etmen zor dostum,yok olmak istiyorsun ama buna da izin yok.Ah dostum ne bu dünyanın derdi bizimle derdi,yok olmak istersin ona da karşı çıkar(!).İşte burada olayları nasıl gördüğüne göre dünya değişir,mesela eğer dışarda can korkusuyla bıçaklı birisinden kaçtığımızı düşünürsek,o gün canını nasıl kurtardığını düşünür ve sevinirsin.Ama sen böyle bir olay yaşamadığın için bunun için sevinemiyorsun ama yaşanabilirdi değil mi?Hepten başına gelenleri düşünüyorsun ama gelmeyenleri değil,dünyanın eziyet etmek için bizi zorla yaşattığına inanıyorsun ama hayatın ta kendisi olduğundan ruhun güzeliği ve gücünden dolayı değil.Kısacası hayatın boş tarafına bakıp kendimizi üzüyoruz.

Meditasyonu gerçekten düzgün ve verimli yapıyorduysan,bırakdığında depresyona girmen normal,bundan bağımsız her sabah 1 saat çalışsan sonra yapmasan bile 1 hafta moralin bozulur,diğer alışkanlıklarını da aksatırsın.Alışkanlıkları oluşturmak zor,aynı zamanda terk etmekde aynı oranda yıkıcıdır.Yazdıklarına bakarak şunu söyleyebilirim imgelemen vasat çünkü imge için irade de gerekir.Toparlamak için 1 ay sadece zihin susturma,imgelemeye ayır günlük 10 dkka.Hiçbir şey hissetmesen bile 10 dkka kendini zorlamadan koruma ve temizleme yap ama sonuç beklemeden yap dediklerimi,batırsan da önemli değil.Şahsen insanın karakterini olgunlaştırmasını,meditasyon kadar önemli görüyorum.Rtr ve medi yapmadın diye tanrılar seni boşlayacak değiller,mesela sınava gireceksin varlıklarını hissetmek için yardımlarını karşılıksız talep edebilirsin.Bir karar vereceksin yardım isteyeceksin,bir şey teklif etmene gerek yok.Tanrılarımız hristiyan ve müslümanlara hatta yobazlarına bile şefkat ile bakıyorlar,onların neden bu hale geldiğini anlıyorlar.Seni neden terk etsinler.Seçimlerinin sonuçlarını hafifletirler ama zihnimizin içini değiştirmezler.O yüzden hiçbir şeye sahip değilken birçok şeye sahip olan bizler,sonradan sahip olduğumuz şeylerden birkaçı eksildi diye niye üzülelim.Unutma ki hiçbir şeye sahip değilken bile zihnin senindir.

Tanrılar bizim evebeynlerimiz gibi değillerdir,onlar bize yardım etmeseler bile hiçbir şey kaybetmezler,ama bizler onlarsız çok şey kaybederiz ama ona rağmen yardım ederler.Sende etrafındakilere tanrılarına benzeyerek karşılıksız sev,sevgilerini kazanmak ya da alkış almak için değil.Ve konuşurken çok uzun süre gereksiz konuşma,sırlarını açığa vurma,insanların arkasından konuşma o kişinin düşmanıyla dost olup olmayacığını bilemezsin.Sonsuz olan tanrılarının övgülerine layık ol,ölümlü insanları ölümsüz gibi sevme.

Vaktimin darlığından metinimin özensizliğini makul gör.Şeytan zihnine rehber olsun

 

[Orionnn]

Esenlikler,

Değerli cümlelerin için teşekkür ederim. Her bir cümlen benim için çok çok değerli. Vaktini bana ayırdığın için de ayrıca teşekkür ederim.

Normalde hiç böyle negatif bir insan değildim. Sadece bazı şeylerden çok sıkıldım o kadar. Kötü olaylar üst üste gelip duruyor. Çok yoğun bir dönem içerisindeyim ve sabah meditasyonlarını yapamıyorum. Bundan sonra akşam meditasyonlarını yapmaya çalışacağım. Umarım tanrı/çalarımız bana kızgın değillerdir. Bu dönem biter bitmez meditasyonlara vereceğim kendimi.

Tekrardan teşekkür ederim. Iyi ki varsın <3

 

[Orionnn]

Esenlikler,

Yazdıkların beni gülümsetti. Her bir cümlen için teşekkür ederim. Son aralar aşırı kötü durumdaydım sayenizde kendime geldim diyebiliriz. Umarım hayatında her şey yolunda gidiyordur.

Iyi geceler.