Esenlikler,
Bu yazıları yazmak her ne kadar beni demoralize etse de yazmak zorunda hissediyorum. Negatif duygular besleyen cümlelerim için herkesten özür diliyorum. Bu yazılar bir çeşit iç dökme görevi görüyor. Yani cevap vermek zorunda değilsiniz. Sadece derdimi gören, ''Hımm derdi böyle olan bir insan varmış.'' diyecek birilerinin olması yeterli. Zaten hesap alt bir hesap.
Her şey bitmiş gibi hissediyorum. Eskiden her şey güzeldi. Dinime, S.Sliğe bağlıydım. Meditasyonlarımı aksatmazdım. Hayatımda çok güzel insanlar vardı. Insanlar beni severdi. Hedeflerim vardı ve hedeflerim için gayet iyi çabalıyordum. Güçlü olduğuma inanıyordum. Hiç saldırı almıyordum, mental olarak sapasağlamdım. En kötü olaylarda dahi moralimi bozmuyordum. Meditasyonlarda çok iyi gidiyordum. Tanrıları/çalarımıza layık olmaya çalışıyordum. Her şey yavaş yavaş teker teker elimden alındı. S.Slik hayatımdan çıktı. Meditasyonları yapmaz oldum. Hayatımdaki insanlar teker teker gitti. Insanlar beni sevmeyi bıraktı. Hedeflerim için çabalamayı bıraktım. Güçlü olduğuma inanmayı bıraktım. Etik olmayan, insanlık dışı iğrenç şeyler yapmaya başladım ve bundan zevk aldım. Beğendiğim ve sevdiğim HER ŞEY gitti. Renkler soldu. Parıldayan göl kurudu. Kuşlar cıvıldamayı bıraktı. Tanrı/çalarımızı kızdırdığıma, hayal kırıklığına uğrattığıma eminim. Belki de umurlarında bile olmamışımdır. Belki de hiçbir zaman S.S olmamışımdır. Kendimi kandırmışımdır o kadar. Düzeldiğime emindim. Hani demir gibi sağlam dönecektim? Eski iğrenç acınası halimden ne farkım kaldı? Düşmüş gibi hissediyorum. Öyle bir düşmüşüm ki ayağa kalkamıyorum. Yardım eli nereden gelecek acaba? Bu bir test olabilir mi?? Tanrı/çalar tarafından test ediliyor olabilir miyim???? Asla bir cevap yok. Kusurlarım beni çok rahatsız ediyor. Fiziki, ruhani ve manevi açıdan her türlü kusurluyum. Pozitif bir yanım yok. Hayatımda olan insanlar benden rahatsız. Huzur kaçırıp insanları üzüp duruyorum. Sorunum ne gerçekten? Nerede hata yaptım? Her şeyden öte bir ilgi manyağı olabilir miyim? Bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum. Az önce bu yazdıklarımın ne kadar aptalca olduğunu düşünüp komple silmeyi düşündüm fakat bunu yapmak istemiyorum. Kafama sıkıp beynimi her yere saçasım geliyor bazen. Dünya ve evren ne kaybeder ki? İğrenç bir insan dünyadan silinir sadece o kadar. Dünya daha fazla üstüme gelip kötü şeyler yapmaya devam ederse hiç düşünmeden kendimi öldürürüm. Ben de bir insanım ve benim de duygularım var. Dayanabileceğim şeyler sınırlı. Tanrı/çalarımız gibi bütün negatif şeylere göğüs geremem. Keşke her şey güzel gitmeye devam etseydi. Keşke insan olsaydım. Keşke Şeytan Babamız tarafından aldığım genleri hak etseydim. Anlamalıydım böyle bir şey olacağını. Her şey bu kadar mükemmel gidemezdi. Bu başlığı açıp açmamakta bile emin değilim. Insanların huzurunu kaçırmak veya ''Hahaha acınası varlık'' muamelesi görmek istemiyorum. Hayatımda her zaman mallıklar ve hatalar yaptım. Yine bir mallık ve hata daha yapıp bu başlığı açacağım. Belki de başlık moderatörler tarafından reddedilir. Neyse, niyetim ilgi ve yardım istemek değil. Sadece derdimi gören birileri olsun istiyorum o kadar. Burada bulunan herkese sarılmak isterdim. Bunun çok iyi hissettireceğine eminim. Hiçbirinizi göremeyecek olmam çok üzücü. Umarım hayatınızda her şey iyi gidiyordur ve bu iyilik daim olur. Işıkla ve sevgiyle kalın. Seviliyorsunuz <3
Bu yazıları yazmak her ne kadar beni demoralize etse de yazmak zorunda hissediyorum. Negatif duygular besleyen cümlelerim için herkesten özür diliyorum. Bu yazılar bir çeşit iç dökme görevi görüyor. Yani cevap vermek zorunda değilsiniz. Sadece derdimi gören, ''Hımm derdi böyle olan bir insan varmış.'' diyecek birilerinin olması yeterli. Zaten hesap alt bir hesap.
Her şey bitmiş gibi hissediyorum. Eskiden her şey güzeldi. Dinime, S.Sliğe bağlıydım. Meditasyonlarımı aksatmazdım. Hayatımda çok güzel insanlar vardı. Insanlar beni severdi. Hedeflerim vardı ve hedeflerim için gayet iyi çabalıyordum. Güçlü olduğuma inanıyordum. Hiç saldırı almıyordum, mental olarak sapasağlamdım. En kötü olaylarda dahi moralimi bozmuyordum. Meditasyonlarda çok iyi gidiyordum. Tanrıları/çalarımıza layık olmaya çalışıyordum. Her şey yavaş yavaş teker teker elimden alındı. S.Slik hayatımdan çıktı. Meditasyonları yapmaz oldum. Hayatımdaki insanlar teker teker gitti. Insanlar beni sevmeyi bıraktı. Hedeflerim için çabalamayı bıraktım. Güçlü olduğuma inanmayı bıraktım. Etik olmayan, insanlık dışı iğrenç şeyler yapmaya başladım ve bundan zevk aldım. Beğendiğim ve sevdiğim HER ŞEY gitti. Renkler soldu. Parıldayan göl kurudu. Kuşlar cıvıldamayı bıraktı. Tanrı/çalarımızı kızdırdığıma, hayal kırıklığına uğrattığıma eminim. Belki de umurlarında bile olmamışımdır. Belki de hiçbir zaman S.S olmamışımdır. Kendimi kandırmışımdır o kadar. Düzeldiğime emindim. Hani demir gibi sağlam dönecektim? Eski iğrenç acınası halimden ne farkım kaldı? Düşmüş gibi hissediyorum. Öyle bir düşmüşüm ki ayağa kalkamıyorum. Yardım eli nereden gelecek acaba? Bu bir test olabilir mi?? Tanrı/çalar tarafından test ediliyor olabilir miyim???? Asla bir cevap yok. Kusurlarım beni çok rahatsız ediyor. Fiziki, ruhani ve manevi açıdan her türlü kusurluyum. Pozitif bir yanım yok. Hayatımda olan insanlar benden rahatsız. Huzur kaçırıp insanları üzüp duruyorum. Sorunum ne gerçekten? Nerede hata yaptım? Her şeyden öte bir ilgi manyağı olabilir miyim? Bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum. Az önce bu yazdıklarımın ne kadar aptalca olduğunu düşünüp komple silmeyi düşündüm fakat bunu yapmak istemiyorum. Kafama sıkıp beynimi her yere saçasım geliyor bazen. Dünya ve evren ne kaybeder ki? İğrenç bir insan dünyadan silinir sadece o kadar. Dünya daha fazla üstüme gelip kötü şeyler yapmaya devam ederse hiç düşünmeden kendimi öldürürüm. Ben de bir insanım ve benim de duygularım var. Dayanabileceğim şeyler sınırlı. Tanrı/çalarımız gibi bütün negatif şeylere göğüs geremem. Keşke her şey güzel gitmeye devam etseydi. Keşke insan olsaydım. Keşke Şeytan Babamız tarafından aldığım genleri hak etseydim. Anlamalıydım böyle bir şey olacağını. Her şey bu kadar mükemmel gidemezdi. Bu başlığı açıp açmamakta bile emin değilim. Insanların huzurunu kaçırmak veya ''Hahaha acınası varlık'' muamelesi görmek istemiyorum. Hayatımda her zaman mallıklar ve hatalar yaptım. Yine bir mallık ve hata daha yapıp bu başlığı açacağım. Belki de başlık moderatörler tarafından reddedilir. Neyse, niyetim ilgi ve yardım istemek değil. Sadece derdimi gören birileri olsun istiyorum o kadar. Burada bulunan herkese sarılmak isterdim. Bunun çok iyi hissettireceğine eminim. Hiçbirinizi göremeyecek olmam çok üzücü. Umarım hayatınızda her şey iyi gidiyordur ve bu iyilik daim olur. Işıkla ve sevgiyle kalın. Seviliyorsunuz <3