Esenlik dolsun tüm varlığımıza.
Adım kinaye olsa yakışır mıydı acaba!
Sözümü balla kessin Kanove:
"İhanet etmedim hiçbir zaman.
Ama insan zaten hain değil mi?"
Bugün edebiyat yapmam için zorlandım ruhum tarafından. Dolaba sıkıştırıp bekletebileceğim bir şey olmadığını tekrar hatırlattı kendisi.
Sahi nesin sen yahu, in misin cin misin?
Ne olduğunu bilmiyorum ama kafamı karıştıranın sen olduğunu biliyorum!
Eterden oluştun diye adam mı oldun? Yeter be yeter! Sanma beni etten kemikten varlığımın çoğunu kapsamakta dertte streste başa çıkmalıyım her biriyle önce kendimle ve tabii senle.
Beni ben yapan senle.
Aslında kendimle.
Gidiyor musun, nereye?
İzlicem seni iç gözlemle.
Acı ruhum ne desem boş kalıyor -kelimeler kifayetsiz-
Ne desem ona dönüşüyor -küfre batmaktan korkarım-
Suçu sana atamam -kendime atmış olurum-
Savaş yıllarını geçtim sandım -bitmemiş farkındayım-
Yazık bana, cık bana, inandım ki sana,
Ruhumun parçası olmana,
Erken davrandım
Kusur arama, ben bıraktım.
İstediğimi almış olsaydım yaşantıma bakardım
Belkide vermiyor olurdum bu savaşı
Sınav mısın bana be?
Seni bana Tanrılar gönderdi gönderdiği gibi de geri aldı.
Bu yazdığım ilk veda yazısıdır dilerim ki son olsun.
Ruhlarımız kazınmışsa da sökücem.
Hayatlar boyunca uğraştım ve sonuç: forum şairiyim.
Olsun bundan gocunmam.
Yıldızlara inan, hepsi benim atam.
Ilıman karasal da tıslayan üç başlı yılan.

Lotus için, aşk için, zafer için yılma dayan.
Mabet yoksa da sen yarat be adam.
Adam diyorum çünkü odur senin ilk atan.
Sürrealizm, bitince yeniden doldur.
İflah olmaz bir çılgın dahi.
Anne beni yaşatan anılar, her şey anı.
An denilen zımbırtı kimin icadı?
Damsız almayan görevliye kin tutuyorum.
Amma sinir amma sinir.
Anma sinir anma sinir.
Sakinim tamam.