Daemonica
Member
- Joined
- Feb 10, 2024
- Messages
- 444
Esenlikler.
Bir kaç yıldır kendi sağlığımdan ödün vererek çalıştığım, gerektiği yerde büyü çalışmalarına başvurduğum ve kişisel hayatımı inanılmaz derecede iyi yöne çekecek bir işi ne yazık ki başaramadım. Üzgünüm evet, çünkü en azından üzülmeye hakkım var; çalışmasaydım böyle bir hakkım dahi olmayacaktı. Uzun süreler kafamda büyüttüğüm bu şeyde başarısız olma ihtimaline tahammül bile edemiyordum, çok korkutucu geliyordu; fakat şuanda ne iyi ne de kötü hissediyorum, sanki özgürleşmiş gibiyim. Üstelik her şey bende bitiyor, tekrar çalışabilir ve tekrar tekrar deneyebilirim; başarılı oluncaya dek, ki öyle de yapacağım.
Zaman zaman, muhtemelen düşman saldırılarından dolayı başarısız olursam Tanrılara olan sadakatimin ve inancımın zedeleneceğinden korktum. Ama öyle bir şey olmadı, küçük bir dinlenme faslı geçirip çalışmaya tekrar başlama motivasyonum var. Hem şöyle düşünüyorum, bir yarışmada onuncu olmak yerine birinci olmak istersiniz değil mi? eğer çalışmaya devam edersem birinciliğe hiç kimsenin yaklaşamayacağı kadar yaklaşabilirim. Önümde uzun bir süreç var, sapıtmayıp doğru yolda yürümeye devam ettiğimde beni zafere götürecek bir yol.
Gariptir ki tahmin ettiğim kadar üzgün, Tanrıları ve sevdiklerimi hayal kırıklığına uğratmış gibi hissetmiyorum; mantıksız geliyor zaten. Ha ama çalışmaktan vazgeçersem işte o zaman bu dediklerim olabilir, kimsenin yüzüne bakamam.
En önemlisi de artık daha güçlü ve olgunlaşmış hissediyorum. Bir kez kaybetmiş olabilirim, fakat halihazırda var olan güçlü temelimin üstüne inşa ettiğimde zafer kaçınılmaz. Çok çalıştım, ve kendimle gurur duyuyorum.
Kayre Şeytan!
Bir kaç yıldır kendi sağlığımdan ödün vererek çalıştığım, gerektiği yerde büyü çalışmalarına başvurduğum ve kişisel hayatımı inanılmaz derecede iyi yöne çekecek bir işi ne yazık ki başaramadım. Üzgünüm evet, çünkü en azından üzülmeye hakkım var; çalışmasaydım böyle bir hakkım dahi olmayacaktı. Uzun süreler kafamda büyüttüğüm bu şeyde başarısız olma ihtimaline tahammül bile edemiyordum, çok korkutucu geliyordu; fakat şuanda ne iyi ne de kötü hissediyorum, sanki özgürleşmiş gibiyim. Üstelik her şey bende bitiyor, tekrar çalışabilir ve tekrar tekrar deneyebilirim; başarılı oluncaya dek, ki öyle de yapacağım.
Zaman zaman, muhtemelen düşman saldırılarından dolayı başarısız olursam Tanrılara olan sadakatimin ve inancımın zedeleneceğinden korktum. Ama öyle bir şey olmadı, küçük bir dinlenme faslı geçirip çalışmaya tekrar başlama motivasyonum var. Hem şöyle düşünüyorum, bir yarışmada onuncu olmak yerine birinci olmak istersiniz değil mi? eğer çalışmaya devam edersem birinciliğe hiç kimsenin yaklaşamayacağı kadar yaklaşabilirim. Önümde uzun bir süreç var, sapıtmayıp doğru yolda yürümeye devam ettiğimde beni zafere götürecek bir yol.
Gariptir ki tahmin ettiğim kadar üzgün, Tanrıları ve sevdiklerimi hayal kırıklığına uğratmış gibi hissetmiyorum; mantıksız geliyor zaten. Ha ama çalışmaktan vazgeçersem işte o zaman bu dediklerim olabilir, kimsenin yüzüne bakamam.
En önemlisi de artık daha güçlü ve olgunlaşmış hissediyorum. Bir kez kaybetmiş olabilirim, fakat halihazırda var olan güçlü temelimin üstüne inşa ettiğimde zafer kaçınılmaz. Çok çalıştım, ve kendimle gurur duyuyorum.
Kayre Şeytan!