Olympios666
Member
Ο Γαμαλιήλ το έτος 1 μ.Χ. ήταν περίπου 25 ετών και υπηρετούσε σαν νεαρός ιερέας στον ναό του Σολομώντος (έχοντας υπό την επίβλεψή του τις μικρές ιουδαίες τις αφιερωμένες στον ναό, όπως η Μαρία), το 33 μ.Χ. στην σταύρωση του Ιησού θα ήταν περίπου 55-60 ετών και το 52 μ.Χ. όταν αναφέρεται ότι πέθανε θα ήταν 80 ετών. Υπάρχει και μία αναφορά του Ιώσηπου ότι ο Γαμαλιήλ έζησε μέχρι το 70 μ.Χ. και τιμωρήθηκε σαν συνοργανωτής των εβραϊκής εξέγερσης. Σ’ αυτήν την περίπτωση ο Γαμαλιήλ θα πέθανε σε ηλικία πάνω από 90 ετών. Ο Γαμαλιήλ ήταν παντρεμένος και είχε και παιδιά. Αναφέρεται μάλιστα από το ταλμούδ ο εγγονός του ο Γαμαλιήλ Β΄ που ζούσε περί το 110 μ.Χ. Άρα η εποχή του Μακκαβαίου Ματταθία (167 π.Χ) απέχει 200 χρόνια από την εποχή της δραστηριότητας του Γαμαλιήλ και του πρωτοπαλίκαρού του, του Ναζίρ Γιαχσούα. Μπορούμε έτσι να διακρίνουμε πλέον καθαρά ότι ο Γαμαλιήλ και ο Ιησούς δεν ήταν παρά οι τελευταίοι κρίκοι στην ίδια γραμμή που καθόρισε η εξέγερση των Μακκαβαίων το 167 π.Χ. εναντίον των Ελλήνων. Ο επιμελής και βαθυστόχαστος Γαμαλιήλ έχοντας την υποστήριξη μιας ολόκληρης πανεπιστημιακής σχολής υπό την διεύθυνσή του στην Ιερουσαλήμ, με 1000 φοιτητές, 500 των οποίων μελετούσαν τον Μωυσαϊκό νόμο και 500 «την σοφία των Ελλήνων», διαθέτοντας όσους ναζιραίους (αφιερωμένους – χρισμένους – χριστούς) ήθελε από κορίτσια αφιερωμένα στον ναό, με πατέρες τον ίδιο και άλλους ιερείς (το «Άγιο Πνεύμα»), μπορούσε να φτιάξει μία σέχτα, ένα κίνημα, χρησιμοποιώντας την παράδοση των ιουδαίων και την «σοφία των Ελλήνων» σε ένα αριστοτεχνικό αμάλγαμα, γεμάτο θελκτικές ιδέες και υποσχέσεις, όπως την αγάπη, την ελπίδα, την μετά θάνατο σωτηρία, την ελεημοσύνη κλπ για να ξανοιχθεί ο νέος ιουδαϊσμός με την μορφή του Χριστιανισμού στην Νέα Χαναάν, την ομογενοποιημένη λεκάνη της Μεσογείου. Ο Γαμαλιήλ έκανε άριστη δουλειά. Έτσι εξηγείται γιατί οι Ύμνοι στον Δία, του Έλληνα φιλοσόφου Kλεάνθη (331-232 π.X.) εμφανίζονται στα Eυαγγέλια, όπως και 207 λέξεις από το έργο Θαϊς του Mενάνδρου (343-291 π.X.). Eισαγωγικά από τον ποιητή Eπιμενίδη (6ος-7ος αι. π.X.) τοποθετούνται στα χείλη του Iησού και εφτά χωρία από την Ωδή του Δία, αγνώστου συγγραφέα, βρίσκονται ανατυπωμένα στην Kαινή Διαθήκη. Επίσης χωρία από τα «Φαινόμενα» του Έλληνα πολιτικού Aράτου από τη Σικυώνα (271-213 π.X.) συναντούνται επίσης στην Kαινή Διαθήκη. Έτσι για παράδειγμα: “μὴ πλανᾶσθε· φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί.” (Α΄ Κορ. ιε΄33), είναι απόσπασμα από το έργο του Μενάνδρου “Θαΐς”. Αλλού: “εἶπέ τις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὐτῶν προφήτης· Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί.” (Τίτ. α΄ 12), που είναι από αποσπάσματα του Επιμενίδη και του Καλλιμάχου (“Ύμνος προς τον Δίαν”). ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΗ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΧΑΝΟΥΚΑ; ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΦΩΤΙΖΕΙ ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΛΟΓΙΑ: «ΠΡΙΝ 2200 ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΘΕΛΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΑΣ. ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ».
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ: «ΤΑ ΗΡΩΪΚΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΜΑΚΚΑΒΑΊΩΝ ΕΣΦΑΞΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΨΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΡΩΜΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ».
Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΑΓΓΕΛΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ: «ΤΑ ΗΡΩΪΚΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΜΑΚΚΑΒΑΊΩΝ ΕΣΦΑΞΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΨΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΡΩΜΕΡΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ».
