Xerxes547
Member
- Joined
- Oct 15, 2022
- Messages
- 172
son iki haftadır nedense hiçbir şey yapasım gelmiyor. içten içe çürüyorum gibi, birşeyler yapmaya çalışsam bile başarılı olamıyorum.
İşe gidiyorum yada benzeri birşey yapıyorum beni gerçekten çok ama çok yoruyor. günden güne çürüyorum belki de çiflikte daha mutlu olurum. bazı şeyleri yılardır yapıyorum beni mutlu etmeyi bırak rahatlatmıyor bile sanki içimden bir his çiflikte daha mutlu olucağımı söylüyor. meditasyon yada büyü yapsam bile sanki hiç verim alamadığımı hisediyorum. kısa süreli mutluluk olsa da sonra eski halime geri dönüyorum. ben insanı üzen depresif müzikleri dinlemem ama günden güne daha da kötü oluyorum. yıllardır çabalıyorum ama pek birşey olmuyor gibi bunlar hakkında söylenen şeyleri biliyorum ama gerçekten çürüyorum. buraya yazı yazarken yada sorarken bile içimden bir ses bunun daha kötü bir fikir olucağını söylüyor. tekrar tekrar çalışmak'tan yoruldum ve pek birşey elime geçmiyor.yapıcağım işler aslında beli ama gerçekten yoruldum ve günden güne çiftliğin beni mutlu ediceğini düşünüyorum. sürekli insanlara birşeyler anlatıyorum anlamıyorlar.ülke yok oluyor diyorum kale alan yok,yapılan yanlışa yanlış, kötü ye kötü diyorum beni kale almıyorlar. bunun yaşla vb şeylerle alakası olduğunuda düşünmüyorum. 40 yaşıma gelsemde pek birşeyin değişceğini zanetmiyorum.
tanrılar'la iletişime geç veya dua et desenisde beni kale bile aldıklarını zanetmiyorum. benim adımı bırak varlığımdan bile habersiz olduklarını düşünüyorum. onlara dua etdiğimde kendi kendime konuşmaktan farksız gibi sanki söylediğim sözler havada kayboluyor gibi. bana vaktini ayırıp cevap veren herkese özelliklede spine teşekürler. çiflik belki beni mutlu eder.herşeyden yoruldum ben yılardır çabalıyorum insanlar ve hayat için birşey değişmiyor. insanlar yaptığım emekleri görmezden geliyor. beni canavardan farksız görüyor. sevdiğim kadını bile bu yüzden istiyorum, ama yaptığım çalışmalar işe yaramıyor. O bensiz daha mutlu gibi kendimi onunla hayal ederken bir pers kumandanın altındaki yunan köle gibi görüyorum onun için. çürüyorum git gide sonum az buçuk beli. Bir his nedense gitmemi engeliyor ama sebebini bilmiyorum.
insanlarla dertleşemiyorum dışarıda birşeyler anlatımda, insanlar beni dinlemiyor. buraya yazayım dedim. günün sonunda istesek de, istemesek de aynı yolda yürüyen SS'leriz amaçlarımız farklı ama yol tek.
Esenliklerle
İşe gidiyorum yada benzeri birşey yapıyorum beni gerçekten çok ama çok yoruyor. günden güne çürüyorum belki de çiflikte daha mutlu olurum. bazı şeyleri yılardır yapıyorum beni mutlu etmeyi bırak rahatlatmıyor bile sanki içimden bir his çiflikte daha mutlu olucağımı söylüyor. meditasyon yada büyü yapsam bile sanki hiç verim alamadığımı hisediyorum. kısa süreli mutluluk olsa da sonra eski halime geri dönüyorum. ben insanı üzen depresif müzikleri dinlemem ama günden güne daha da kötü oluyorum. yıllardır çabalıyorum ama pek birşey olmuyor gibi bunlar hakkında söylenen şeyleri biliyorum ama gerçekten çürüyorum. buraya yazı yazarken yada sorarken bile içimden bir ses bunun daha kötü bir fikir olucağını söylüyor. tekrar tekrar çalışmak'tan yoruldum ve pek birşey elime geçmiyor.yapıcağım işler aslında beli ama gerçekten yoruldum ve günden güne çiftliğin beni mutlu ediceğini düşünüyorum. sürekli insanlara birşeyler anlatıyorum anlamıyorlar.ülke yok oluyor diyorum kale alan yok,yapılan yanlışa yanlış, kötü ye kötü diyorum beni kale almıyorlar. bunun yaşla vb şeylerle alakası olduğunuda düşünmüyorum. 40 yaşıma gelsemde pek birşeyin değişceğini zanetmiyorum.
tanrılar'la iletişime geç veya dua et desenisde beni kale bile aldıklarını zanetmiyorum. benim adımı bırak varlığımdan bile habersiz olduklarını düşünüyorum. onlara dua etdiğimde kendi kendime konuşmaktan farksız gibi sanki söylediğim sözler havada kayboluyor gibi. bana vaktini ayırıp cevap veren herkese özelliklede spine teşekürler. çiflik belki beni mutlu eder.herşeyden yoruldum ben yılardır çabalıyorum insanlar ve hayat için birşey değişmiyor. insanlar yaptığım emekleri görmezden geliyor. beni canavardan farksız görüyor. sevdiğim kadını bile bu yüzden istiyorum, ama yaptığım çalışmalar işe yaramıyor. O bensiz daha mutlu gibi kendimi onunla hayal ederken bir pers kumandanın altındaki yunan köle gibi görüyorum onun için. çürüyorum git gide sonum az buçuk beli. Bir his nedense gitmemi engeliyor ama sebebini bilmiyorum.
insanlarla dertleşemiyorum dışarıda birşeyler anlatımda, insanlar beni dinlemiyor. buraya yazayım dedim. günün sonunda istesek de, istemesek de aynı yolda yürüyen SS'leriz amaçlarımız farklı ama yol tek.
Esenliklerle