Meditasyon Deneyimi 😁😁

[Catherinn]

Selamlar, öncelikle size çok daha önceden sormak istediğim bir soruyu sormak istiyorum:

-İlk meditasyon deneyimim gerçekten de çok korkutucu bir şekilde geçti. Meditasyon esnasında "gerçekten var olmayan sesler" işittim. Bu sesler, bir su damlaması sesi ile sanki bir aracın geçme sesiydi. Tam o saatlerde üzerimde anlamsız bir korku vardı. Korkudan tabii meditasyonu direkt bıraktım, akşam akşam üzerime bir şey fırlar diye. Küçüklüğümden beri en büyük korkularımdan birisi. Diğeri de "beni karanlıkta izleyen bir çok gözler." Kısacası ilk meditasyonum felaket geçti. Şuan bir şey fark ettim de ne kadar da saçma sapan şeylerden korkuyorum

Eğer şizofreni ile ilgili olabileceğini düşünüyorsanız, DSM-5 kitabını tamamen okumuş ve uzman psikolog ile görüşmüş bir insanım. Herhangi bir psikiyatrik hastalığım yok çok şükür. Eğer olsaydı kesinlikle zaten biliyor olurdum.

İşte, işittiğim bu var olmayan sesler esnasında da garip şeyler hissettim. Görünmez bir şeyin temas etmesi gibi. Biliyorum, bu da çok kaçık bir düşünce. Ancak, henüz bu toplulukta da yeni birisi olarak ruhani varlıklar konusuna tam hakim birisi değilim. Belki de o anlık nedensiz korkumdan kaynaklı bir yanılsamadır. Bir de içime sürekli eski pislamik duaları okumak gelmişti (korkudandır kesin.) Neyse, tabii ki ben okumadım.

Tam o gün akşam saatleriydi, genellikle lambaları hep kapatırım. Işık da yoktu. Odanın içi zifiri karanlık, ve manyak gibi karanlıktan ve ruhlardan korktuğumu bile bile meditasyon yapan ben. Neyse... Ben meditasyona başladım, dedim içimden "ya bir şey iletişim kurarsa ne yaparım?" diye. Şimdi, eğer öyle bir şey olsaydı ben tınn. Hem korkak, hem de cesur olan benin hazin sonu Ama neyse ki öyle bir şey olmadı. Şanslıydım. Eğer olsaydı sanırım aranması gereken numara 112 olabilirdi. Hastanede uyanınca da öldüğümü zannedip gerçekliği yoklayan ben. Yok artık, olur mu o kadar demeyin. Bu hayatta UFO'ya taş atan milletiz, sedyeye de kafa atarız, sorun yok

Neyse gerçekten de bu meditasyon deneyimi artık deneyim mi denemeyeyim mi diye ikilemde bıraktı beni. İkisinden birisini seçin, cevaplarınızı merak ediyorum

 

[Catherinn]

İçten içe dedim kendi kendime radar mısın mübarek araç sesi nereden çıktı diye

 

[St Ramiss]

Selamlar, öncelikle size çok daha önceden sormak istediğim bir soruyu sormak istiyorum:

-İlk meditasyon deneyimim gerçekten de çok korkutucu bir şekilde geçti. Meditasyon esnasında "gerçekten var olmayan sesler" işittim. Bu sesler, bir su damlaması sesi ile sanki bir aracın geçme sesiydi. Tam o saatlerde üzerimde anlamsız bir korku vardı. Korkudan tabii meditasyonu direkt bıraktım, akşam akşam üzerime bir şey fırlar diye. Küçüklüğümden beri en büyük korkularımdan birisi. Diğeri de "beni karanlıkta izleyen bir çok gözler." Kısacası ilk meditasyonum felaket geçti. Şuan bir şey fark ettim de ne kadar da saçma sapan şeylerden korkuyorum

Eğer şizofreni ile ilgili olabileceğini düşünüyorsanız, DSM-5 kitabını tamamen okumuş ve uzman psikolog ile görüşmüş bir insanım. Herhangi bir psikiyatrik hastalığım yok çok şükür. Eğer olsaydı kesinlikle zaten biliyor olurdum.

İşte, işittiğim bu var olmayan sesler esnasında da garip şeyler hissettim. Görünmez bir şeyin temas etmesi gibi. Biliyorum, bu da çok kaçık bir düşünce. Ancak, henüz bu toplulukta da yeni birisi olarak ruhani varlıklar konusuna tam hakim birisi değilim. Belki de o anlık nedensiz korkumdan kaynaklı bir yanılsamadır. Bir de içime sürekli eski pislamik duaları okumak gelmişti (korkudandır kesin.) Neyse, tabii ki ben okumadım.

Tam o gün akşam saatleriydi, genellikle lambaları hep kapatırım. Işık da yoktu. Odanın içi zifiri karanlık, ve manyak gibi karanlıktan ve ruhlardan korktuğumu bile bile meditasyon yapan ben. Neyse... Ben meditasyona başladım, dedim içimden "ya bir şey iletişim kurarsa ne yaparım?" diye. Şimdi, eğer öyle bir şey olsaydı ben tınn. Hem korkak, hem de cesur olan benin hazin sonu Ama neyse ki öyle bir şey olmadı. Şanslıydım. Eğer olsaydı sanırım aranması gereken numara 112 olabilirdi. Hastanede uyanınca da öldüğümü zannedip gerçekliği yoklayan ben. Yok artık, olur mu o kadar demeyin. Bu hayatta UFO'ya taş atan milletiz, sedyeye de kafa atarız, sorun yok

Neyse gerçekten de bu meditasyon deneyimi artık deneyim mi denemeyeyim mi diye ikilemde bıraktı beni. İkisinden birisini seçin, cevaplarınızı merak ediyorum

?

 

[St Ramiss]

Selamlar, öncelikle size çok daha önceden sormak istediğim bir soruyu sormak istiyorum:

-İlk meditasyon deneyimim gerçekten de çok korkutucu bir şekilde geçti. Meditasyon esnasında "gerçekten var olmayan sesler" işittim. Bu sesler, bir su damlaması sesi ile sanki bir aracın geçme sesiydi. Tam o saatlerde üzerimde anlamsız bir korku vardı. Korkudan tabii meditasyonu direkt bıraktım, akşam akşam üzerime bir şey fırlar diye. Küçüklüğümden beri en büyük korkularımdan birisi. Diğeri de "beni karanlıkta izleyen bir çok gözler." Kısacası ilk meditasyonum felaket geçti. Şuan bir şey fark ettim de ne kadar da saçma sapan şeylerden korkuyorum

Eğer şizofreni ile ilgili olabileceğini düşünüyorsanız, DSM-5 kitabını tamamen okumuş ve uzman psikolog ile görüşmüş bir insanım. Herhangi bir psikiyatrik hastalığım yok çok şükür. Eğer olsaydı kesinlikle zaten biliyor olurdum.

İşte, işittiğim bu var olmayan sesler esnasında da garip şeyler hissettim. Görünmez bir şeyin temas etmesi gibi. Biliyorum, bu da çok kaçık bir düşünce. Ancak, henüz bu toplulukta da yeni birisi olarak ruhani varlıklar konusuna tam hakim birisi değilim. Belki de o anlık nedensiz korkumdan kaynaklı bir yanılsamadır. Bir de içime sürekli eski pislamik duaları okumak gelmişti (korkudandır kesin.) Neyse, tabii ki ben okumadım.

Tam o gün akşam saatleriydi, genellikle lambaları hep kapatırım. Işık da yoktu. Odanın içi zifiri karanlık, ve manyak gibi karanlıktan ve ruhlardan korktuğumu bile bile meditasyon yapan ben. Neyse... Ben meditasyona başladım, dedim içimden "ya bir şey iletişim kurarsa ne yaparım?" diye. Şimdi, eğer öyle bir şey olsaydı ben tınn. Hem korkak, hem de cesur olan benin hazin sonu Ama neyse ki öyle bir şey olmadı. Şanslıydım. Eğer olsaydı sanırım aranması gereken numara 112 olabilirdi. Hastanede uyanınca da öldüğümü zannedip gerçekliği yoklayan ben. Yok artık, olur mu o kadar demeyin. Bu hayatta UFO'ya taş atan milletiz, sedyeye de kafa atarız, sorun yok

Neyse gerçekten de bu meditasyon deneyimi artık deneyim mi denemeyeyim mi diye ikilemde bıraktı beni. İkisinden birisini seçin, cevaplarınızı merak ediyorum

Bilinçaltınızdaki olan negatif düşüncelerden kurtulmalısınız. Işığı açabilirdiniz?

 

[St Ramiss]

Selamlar, öncelikle size çok daha önceden sormak istediğim bir soruyu sormak istiyorum:

-İlk meditasyon deneyimim gerçekten de çok korkutucu bir şekilde geçti. Meditasyon esnasında "gerçekten var olmayan sesler" işittim. Bu sesler, bir su damlaması sesi ile sanki bir aracın geçme sesiydi. Tam o saatlerde üzerimde anlamsız bir korku vardı. Korkudan tabii meditasyonu direkt bıraktım, akşam akşam üzerime bir şey fırlar diye. Küçüklüğümden beri en büyük korkularımdan birisi. Diğeri de "beni karanlıkta izleyen bir çok gözler." Kısacası ilk meditasyonum felaket geçti. Şuan bir şey fark ettim de ne kadar da saçma sapan şeylerden korkuyorum

Eğer şizofreni ile ilgili olabileceğini düşünüyorsanız, DSM-5 kitabını tamamen okumuş ve uzman psikolog ile görüşmüş bir insanım. Herhangi bir psikiyatrik hastalığım yok çok şükür. Eğer olsaydı kesinlikle zaten biliyor olurdum.

İşte, işittiğim bu var olmayan sesler esnasında da garip şeyler hissettim. Görünmez bir şeyin temas etmesi gibi. Biliyorum, bu da çok kaçık bir düşünce. Ancak, henüz bu toplulukta da yeni birisi olarak ruhani varlıklar konusuna tam hakim birisi değilim. Belki de o anlık nedensiz korkumdan kaynaklı bir yanılsamadır. Bir de içime sürekli eski pislamik duaları okumak gelmişti (korkudandır kesin.) Neyse, tabii ki ben okumadım.

Tam o gün akşam saatleriydi, genellikle lambaları hep kapatırım. Işık da yoktu. Odanın içi zifiri karanlık, ve manyak gibi karanlıktan ve ruhlardan korktuğumu bile bile meditasyon yapan ben. Neyse... Ben meditasyona başladım, dedim içimden "ya bir şey iletişim kurarsa ne yaparım?" diye. Şimdi, eğer öyle bir şey olsaydı ben tınn. Hem korkak, hem de cesur olan benin hazin sonu Ama neyse ki öyle bir şey olmadı. Şanslıydım. Eğer olsaydı sanırım aranması gereken numara 112 olabilirdi. Hastanede uyanınca da öldüğümü zannedip gerçekliği yoklayan ben. Yok artık, olur mu o kadar demeyin. Bu hayatta UFO'ya taş atan milletiz, sedyeye de kafa atarız, sorun yok

Neyse gerçekten de bu meditasyon deneyimi artık deneyim mi denemeyeyim mi diye ikilemde bıraktı beni. İkisinden birisini seçin, cevaplarınızı merak ediyorum

Yanlış anlamayın başka psikiyatriste gözükmeyi denediniz mi?

 

[Catherinn]

Yanlış anlamayın başka psikiyatriste gözükmeyi denediniz mi?

Gerekirse görünürüm ama herhangi bir hastalığın olmadığını zaten biliyorum. Ailem de psikiyatri birliği gibi zaten. Öyle bir şey olsaydı 100 kere anlaşılmış olurdu.

 

[Catherinn]

Bilinçaltınızdaki olan negatif düşüncelerden kurtulmalısınız. Işığı açabilirdiniz?

Gayet mantıklı gerçekten de. Ama karanlıkta daha heyecanlı oluyor doğrusu, başka bir dünyadaymış gibi oluyor

 

[Catherinn]

Ailemde kalıtsal veya genetik hiçbir hastalık zaten yok, şizofreni için ailede başka birisinin daha bu tarz hikayeye sahip olması gerekir, yani şizofreniyi yaşamış olması gerekir ki genetiksel olarak aktarılabilsin.

 

[Catherinn]

Siz psikoz hastalıklarını fazla küçümsüyorsunuz. Eğer şizofreni olsaydım zaten burada olamazdım ve böyle cümleler kuramazdım. Öyle bir şey mümkün değildir yani.

 

[Catherinn]

Lütfen insanların hangi hastalıklara sahip olup olmadığını "değerlendirebilmek" için Amerikan Psikiyatri Birliği tarafından yazılan kitaba göz atın. Siz doktor değilsiniz "tanı" koyma yetkiniz yok.

 

[Thersthara]

Selamlar, öncelikle size çok daha önceden sormak istediğim bir soruyu sormak istiyorum:

-İlk meditasyon deneyimim gerçekten de çok korkutucu bir şekilde geçti. Meditasyon esnasında "gerçekten var olmayan sesler" işittim. Bu sesler, bir su damlaması sesi ile sanki bir aracın geçme sesiydi. Tam o saatlerde üzerimde anlamsız bir korku vardı. Korkudan tabii meditasyonu direkt bıraktım, akşam akşam üzerime bir şey fırlar diye. Küçüklüğümden beri en büyük korkularımdan birisi. Diğeri de "beni karanlıkta izleyen bir çok gözler." Kısacası ilk meditasyonum felaket geçti. Şuan bir şey fark ettim de ne kadar da saçma sapan şeylerden korkuyorum

Eğer şizofreni ile ilgili olabileceğini düşünüyorsanız, DSM-5 kitabını tamamen okumuş ve uzman psikolog ile görüşmüş bir insanım. Herhangi bir psikiyatrik hastalığım yok çok şükür. Eğer olsaydı kesinlikle zaten biliyor olurdum.

İşte, işittiğim bu var olmayan sesler esnasında da garip şeyler hissettim. Görünmez bir şeyin temas etmesi gibi. Biliyorum, bu da çok kaçık bir düşünce. Ancak, henüz bu toplulukta da yeni birisi olarak ruhani varlıklar konusuna tam hakim birisi değilim. Belki de o anlık nedensiz korkumdan kaynaklı bir yanılsamadır. Bir de içime sürekli eski pislamik duaları okumak gelmişti (korkudandır kesin.) Neyse, tabii ki ben okumadım.

Tam o gün akşam saatleriydi, genellikle lambaları hep kapatırım. Işık da yoktu. Odanın içi zifiri karanlık, ve manyak gibi karanlıktan ve ruhlardan korktuğumu bile bile meditasyon yapan ben. Neyse... Ben meditasyona başladım, dedim içimden "ya bir şey iletişim kurarsa ne yaparım?" diye. Şimdi, eğer öyle bir şey olsaydı ben tınn. Hem korkak, hem de cesur olan benin hazin sonu Ama neyse ki öyle bir şey olmadı. Şanslıydım. Eğer olsaydı sanırım aranması gereken numara 112 olabilirdi. Hastanede uyanınca da öldüğümü zannedip gerçekliği yoklayan ben. Yok artık, olur mu o kadar demeyin. Bu hayatta UFO'ya taş atan milletiz, sedyeye de kafa atarız, sorun yok

Neyse gerçekten de bu meditasyon deneyimi artık deneyim mi denemeyeyim mi diye ikilemde bıraktı beni. İkisinden birisini seçin, cevaplarınızı merak ediyorum

Güç meditasyonlarına ne olursa olsun devam etmeniz gerekiyor. Meditasyon yapmayan bir ruh gelişemez ve evrende gelişemeyen, varlığını sürdüremeyen her şey günün sonunda yok olur.

 

[Aydinlikyol]

Lütfen insanların hangi hastalıklara sahip olup olmadığını "değerlendirebilmek" için Amerikan Psikiyatri Birliği tarafından yazılan kitaba göz atın. Siz doktor değilsiniz "tanı" koyma yetkiniz yok.

Hasta değilsin, siz korkmuşsunuz kendi kendinize ses duymuşsunuz, bende bazen sessizlikten ürperirim bu hastalık değil, öyle herkes ses duyarsa hasta olursa, Dünya da sağlam insan kalmaz insan kendi kendini korkutur, meditasyona devam et sesde duysan, hortlakta görsen devam et, bunlara rağmen muzaffer olursun, bu yolda

 

[Catherinn]

Hasta değilsin, siz korkmuşsunuz kendi kendinize ses duymuşsunuz, bende bazen sessizlikten ürperirim bu hastalık değil, öyle herkes ses duyarsa hasta olursa, Dünya da sağlam insan kalmaz insan kendi kendini korkutur, meditasyona devam et sesde duysan, hortlakta görsen devam et, bunlara rağmen muzaffer olursun, bu yolda

Teşekkür ederim değerli yanıtlarınız için.

 

[Catherinn]

Güç meditasyonlarına ne olursa olsun devam etmeniz gerekiyor. Meditasyon yapmayan bir ruh gelişemez ve evrende gelişemeyen, varlığını sürdüremeyen her şey günün sonunda yok olur.

Yanıtınız için teşekkür ediyorum. Öyle yapacağım.

 

[St Ramiss]

Lütfen insanların hangi hastalıklara sahip olup olmadığını "değerlendirebilmek" için Amerikan Psikiyatri Birliği tarafından yazılan kitaba göz atın. Siz doktor değilsiniz "tanı" koyma yetkiniz yok.

Esenlikler.
Mesajlarımda herhangi bir tanı koyduğumu ve herhangi bir psikozu küçümsediğimi göremiyorum.İyi günler.

 

[satou]

...

İlk seferiniz olabilir, ama normal şartlarda meditasyonlarınızı bu şekilde dramatize etmemeniz gelişiminiz için daha sağlıklı olacaktır.

 

[Catherinn]

İlk seferiniz olabilir, ama normal şartlarda meditasyonlarınızı bu şekilde dramatize etmemeniz gelişiminiz için daha sağlıklı olacaktır.

Yanıtınız için çok teşekkürler.

 

[𖤐 Rai 𖤐]

Merhaba,

Yazdıklarınıza bakarak, dalga geçmeye geldiğinizi düşünmeden edemedim. Yazdıklarınız biraz garip geldi ama tabii ki herkes aynı değil. Bu düşüncemden dolayı lütfen bana kızmayın.

Meditasyonlarıma başlarken, sizin durumunuzdan daha kötü bir haldeydim. Ancak, bu karanlığın ve korkuların üzerine gitmediğiniz sürece, bu karanlıkla barışmak mümkün olmuyor. Gözlerimi her kapattığımda kalbim hızlanırdı ve bazen erken bitirmek zorunda kalırdım. Size tavsiyem, alışmanız adına kendinizi daha güvenli hissettiğiniz ortamlarda meditasyon yapmaya çalışmanız. Mesela, gündüz vakitlerinde veya ışık açıkken deneyebilirsiniz. Korkularınızı en aza indirecek şekilde müzikle ya da kendinize uygun yöntemlerle başlayabilirsiniz. İlerledikçe ve güvende hissettikçe bu destekleri azaltarak gece meditasyonlarına da başlayabilirsiniz.

Kendinizi belirli koşullarda yapmak üzere şartlandırmayın. Benim de bazı meditasyonlarımda, kafamın içine bazı sesler kurşun gibi girip çıkıyor. Belirli belirsiz, anlamsız vizyonlar gördüğüm zamanlar da oluyor. Bunları doğal ve oyunun bir parçası gibi düşünebilirsiniz. İletişim konusunda ise, meditasyonlara yeni başlayan ve İslamî korkuların etkisinden sıyrılmaya hazırlanan insanların genelde yaşadığı veya aklına gelen şeylerdir. Herkesin kolayca yapabileceği bir şey olduğunu düşünmüyorum; ancak, olur da bunu deneyimlerseniz, sakince meditasyonu bitirebilir ya da korkularınızı yenmeniz için bir fırsat yaratmış olabilirsiniz.

Her insanın psişik yeteneği aynı olmadığı gibi, kimin neyi ne zaman deneyimleyeceği de belli olmuyor. Size önerim, diğer kardeşlerimin de tavsiye ettiği gibi, güç meditasyonlarınıza yoğunluk verip auranızı her zaman temiz ve güçlü tutmanız. Bu, sizi korumaya ve gelişim yolculuğunuzda iyi hissetmenize yardımcı olacaktır. Başarılar ⛧

 

[Catherinn]

Merhaba,

Yazdıklarınıza bakarak, dalga geçmeye geldiğinizi düşünmeden edemedim. Yazdıklarınız biraz garip geldi ama tabii ki herkes aynı değil. Bu düşüncemden dolayı lütfen bana kızmayın.

Meditasyonlarıma başlarken, sizin durumunuzdan daha kötü bir haldeydim. Ancak, bu karanlığın ve korkuların üzerine gitmediğiniz sürece, bu karanlıkla barışmak mümkün olmuyor. Gözlerimi her kapattığımda kalbim hızlanırdı ve bazen erken bitirmek zorunda kalırdım. Size tavsiyem, alışmanız adına kendinizi daha güvenli hissettiğiniz ortamlarda meditasyon yapmaya çalışmanız. Mesela, gündüz vakitlerinde veya ışık açıkken deneyebilirsiniz. Korkularınızı en aza indirecek şekilde müzikle ya da kendinize uygun yöntemlerle başlayabilirsiniz. İlerledikçe ve güvende hissettikçe bu destekleri azaltarak gece meditasyonlarına da başlayabilirsiniz.

Kendinizi belirli koşullarda yapmak üzere şartlandırmayın. Benim de bazı meditasyonlarımda, kafamın içine bazı sesler kurşun gibi girip çıkıyor. Belirli belirsiz, anlamsız vizyonlar gördüğüm zamanlar da oluyor. Bunları doğal ve oyunun bir parçası gibi düşünebilirsiniz. İletişim konusunda ise, meditasyonlara yeni başlayan ve İslamî korkuların etkisinden sıyrılmaya hazırlanan insanların genelde yaşadığı veya aklına gelen şeylerdir. Herkesin kolayca yapabileceği bir şey olduğunu düşünmüyorum; ancak, olur da bunu deneyimlerseniz, sakince meditasyonu bitirebilir ya da korkularınızı yenmeniz için bir fırsat yaratmış olabilirsiniz.

Her insanın psişik yeteneği aynı olmadığı gibi, kimin neyi ne zaman deneyimleyeceği de belli olmuyor. Size önerim, diğer kardeşlerimin de tavsiye ettiği gibi, güç meditasyonlarınıza yoğunluk verip auranızı her zaman temiz ve güçlü tutmanız. Bu, sizi korumaya ve gelişim yolculuğunuzda iyi hissetmenize yardımcı olacaktır. Başarılar ⛧

Hayır dalga geçmedim sadece biraz esprisi olsun istedim, hem komik hem korkunç bir deneyimdi çünkü. O anki halimi görseniz bu yazdığım yazıya hak verirdiniz. Bu arada bilgiler için gerçekten çok teşekkür ederim. Haklısınız güvende hissetmem gerekiyor etkili olması için meditasyonun. İlginiz için çok teşekkürler, sağlıcakla kalın.