Daemonica
Member
- Joined
- Feb 10, 2024
- Messages
- 348
Esenlikler.
Bu konuda çok bilgi birikimim yok ve merak ediyorum; bizler kurban verip sürekli olarak kan akıtan insanlar değiliz, adanırken parmağımızı delip 2-3 damla akıtıyoruz o kadar. Bunun açıklaması olarak kanımızın DNA'mızı içerdiği ve kendi kanımızla adanırken, bu 'ritüel' ile aramızda derin bir bağ kurduğumuz söyleniyor ki bunlar doğru.
Bildiğim kadarıyla gerçekten kanlı ve kurban vermeli ritüellerin tamamı y*hudiler tarafından yapılıyor. "Kurban Bayramı" diye bir saçmalıkları dahi var. Pagan anlatılardaki kurbanlar ise 'alegorik' şekillerde anlatılıyor.
Bu konuda kafamı kurcalayan tek soru forumlarda bazen "rünlerin" üzerine aynı adanma ritüelindeki gibi eser miktarda kan akıtılarak onların enerjisini arttıran çalışmalarla ilgili şeyler okuduğumu hatırlıyor olmam. Ayrıca yine hatırladığım kadarıyla aynı yazıyı yazan kişi bunun yalnızca gerçekten güçlenmiş Satanistler tarafından yapılabileceğini, diğer türlü bunun yapılmasının sadece saçmalık olduğunu belirtmişti.
Yanlışım olabilir, fakat doğrusunu öğrenmek için yazıyorum. Uzun süredir SS olan birisi, hayatında gerçekten ama gerçekten çok istediği bir şey için aynı adanma ritüelindeki gibi kanını damlatıp o ritüel ile arasında bir nevi bağ sağlayamaz mı? ya da ritüele güç katmaz mı?
Başkalarının kanını akıtmak gerçekten mide bulandırıcı bir eylem. Kurban konusunda ise hatırladığım kadarıyla, et için kesilen hayvanlar tekrar reenkarne olabilirken kurban edilen hayvanlar koca bir gri enerji kütlesine dönüşüp yok oluyordu; bu da hiç etik değil ve iğrenç. Fakat dediğim gibi, kendi kanımızı az da olsa akıtmak gerçekten yozlaşmış ve dejenere bir hareket midir? Adanma esnasında bile kan konusunda çekingen davranmış bir insanım. Kendine bile isteye zarar veren ve bunu sürdüren insanlara da çoğu zaman Andrapod gözüyle bakıyorum. Bu "Kan Büyüsü" meselesini ise asla yapacağımdan sormuyorum fakat okuduğum şeyler yüzünden merak ediyorum; işin doğrusu nedir?
Bu konuda çok bilgi birikimim yok ve merak ediyorum; bizler kurban verip sürekli olarak kan akıtan insanlar değiliz, adanırken parmağımızı delip 2-3 damla akıtıyoruz o kadar. Bunun açıklaması olarak kanımızın DNA'mızı içerdiği ve kendi kanımızla adanırken, bu 'ritüel' ile aramızda derin bir bağ kurduğumuz söyleniyor ki bunlar doğru.
Bildiğim kadarıyla gerçekten kanlı ve kurban vermeli ritüellerin tamamı y*hudiler tarafından yapılıyor. "Kurban Bayramı" diye bir saçmalıkları dahi var. Pagan anlatılardaki kurbanlar ise 'alegorik' şekillerde anlatılıyor.
Bu konuda kafamı kurcalayan tek soru forumlarda bazen "rünlerin" üzerine aynı adanma ritüelindeki gibi eser miktarda kan akıtılarak onların enerjisini arttıran çalışmalarla ilgili şeyler okuduğumu hatırlıyor olmam. Ayrıca yine hatırladığım kadarıyla aynı yazıyı yazan kişi bunun yalnızca gerçekten güçlenmiş Satanistler tarafından yapılabileceğini, diğer türlü bunun yapılmasının sadece saçmalık olduğunu belirtmişti.
Yanlışım olabilir, fakat doğrusunu öğrenmek için yazıyorum. Uzun süredir SS olan birisi, hayatında gerçekten ama gerçekten çok istediği bir şey için aynı adanma ritüelindeki gibi kanını damlatıp o ritüel ile arasında bir nevi bağ sağlayamaz mı? ya da ritüele güç katmaz mı?
Başkalarının kanını akıtmak gerçekten mide bulandırıcı bir eylem. Kurban konusunda ise hatırladığım kadarıyla, et için kesilen hayvanlar tekrar reenkarne olabilirken kurban edilen hayvanlar koca bir gri enerji kütlesine dönüşüp yok oluyordu; bu da hiç etik değil ve iğrenç. Fakat dediğim gibi, kendi kanımızı az da olsa akıtmak gerçekten yozlaşmış ve dejenere bir hareket midir? Adanma esnasında bile kan konusunda çekingen davranmış bir insanım. Kendine bile isteye zarar veren ve bunu sürdüren insanlara da çoğu zaman Andrapod gözüyle bakıyorum. Bu "Kan Büyüsü" meselesini ise asla yapacağımdan sormuyorum fakat okuduğum şeyler yüzünden merak ediyorum; işin doğrusu nedir?