Sonne
Moderator
- Joined
- Oct 23, 2023
- Messages
- 983
Bu vaaz, Yüksek Rahip Hooded Cobra 666'nın forumlardaki yazısından çevrilmiştir.
Eter insani anlamda tam olarak bilinçli değildir, yani düşünmez, akıl yürütmez, hissetmez ya da buna benzer bir şey yapmaz. Daha geniş “evren” de öyle. Bunu yapan canlı doğadır.
Bu şeyleri kelimelerle tarif etmek de zordur. “Eter” sonsuz potansiyele sahip bağlayıcı bir aracıdır. “Tanrı” olarak adlandırılmıştır ve öncelikle “hiçbir şeyin” aksine “her şeyin” üzerine inşa edildiği temeldir.
Potansiyel olduğu için, gözlemlendiği veya üzerinde düşünüldüğü zaman, yaratılmış bir şeye “dönüşür” ve bu nedenle kelimelerle veya düşünceyle doğru bir şekilde tanımlanamaz.
Büyük egoya sahip bu insanlar, evrende “bütün” olarak algıladıkları şeyden başka hiçbir şeyin önemli olmadığını söylemek istiyorlar, bu kılık değiştirmiş nihilizmdir. Açıkçası, “Evren” denen şey kendini varlıklarda gösterir ve varlıklar “ondan” daha önemlidir, çünkü “o” temelde bir “hiçbir-şey”dir. Ama aynı zamanda varlıklardır.
Dolayısıyla, eğer o önemliyse, içindeki varlıklar neden önemli değil? Çünkü onlar önemli ve bu yüzden Tanrılarımız ve evrende bir sıralama sistemimiz var ve biz düşman gibi tektanrıcı değiliz.
“Hiçlik” hâlâ teorik, felsefi, insan yapımı bir kavram olarak kalmaya devam ediyor. Doğada “hiçlik” diye bir şey yoktur. Hiçliğe en yakın olan “Eter”dir. Bu nedenle insan bilincinin en üst seviyesi olan 7. çakraya “Taç” ve “Sınır” da denmiştir, çünkü bunun ötesini insan şu anki deneyimiyle anlayamaz. Buradaki anlayış da kesinlikle entelektüel bir karakterde değildir.
Bu insanların herhangi bir “evren” üzerinde kontrol sahibi olmadıkları açıktır ve bunlar sadece aşırı büyük egoların sahte iddialarıdır. Her bir varlığın kendi bilincinin bir parçası vardır ve bu parça evrenin yaratılmasıyla iç içe geçmiştir. Bunun açılması bilinci genişletir. Tanrılar gibi varlıklar o kadar süper bilinçlidir ki, onlara haklı olarak “Tanrılar” da denebilir.
Bazı Masonik metinlerde [bazıları birtakım gizli gerçekleri içerir] Lucifer Şeytan'a “her yerde olan” ve benzeri şeyler denir. Düşman sürekli olarak “Lucifer Şeytan'ın, En Yüce Olan'ın [yani Eter’in yanlış bir temsilinin] yanında yer aldığını” söylemektedir. Bu, düşman tarafından iyi bilinen üstün bir ilerleme seviyesini gösterir.
Bilincin bir noktadan sonra genişlemesi [düşüncesi değil, gerçekliği] biz insanların bildiği şekliyle “dünyayı” da kapsayacak kadar genişleyebilir.
Mısır'da bunun gizemi Tanrı Atum tarafından tanımlanmıştır. Atum, “Uni-Verse” [Evren] ya da “Her Şey” tanrısının sembolüydü. Antik Yunan'da bunun mistik yönü, Şeytan'ın modern tasvirlerinin geldiği [Keçi kafası vb.] bir Doğa Tanrısı olan Pan'a verilmiştir.
“Pan” ismi “Her Şey” anlamına gelir ve kelimenin tam anlamıyla bu anlama gelir. Pan, aksi takdirde adı “Doğal Pan” ya da “Doğanın Pan'ı”, yani doğadaki her şey olacak olan Tanrı'ydı. Doğa, evrenin yaratıcı gücünün yansıtıcı bir tezahürü olarak görülüyordu.
Thoth'un İfadesi güçlü bir simya karakterine sahiptir. “İlahi Üçgen” aynı zamanda Üçüncü Göz Üçgeni ve kafa çakralarıdır. Kişinin bilincinin ve dolayısıyla “Evren”inin sınırı İlahi Üçgen'dir. Bildiğimiz şekliyle “Evren”, bu bilinç düzeyinde buna, yani gözlemimize dayanarak algıladığımız şeydir.
Evrenle “birlik” duygusu, öncelikle insanın kendi içindeki birliğin, sonlu bilinçten sonsuz bilince doğru üretilmesidir. Buna “evren” denir ve insanların dua etmesi gereken harici bir şey değildir. Tektanrıcılık ve Yahudiler bu aptalca inancı aldılar ve çoktanrıcılığı yok etmek için bunu bir yapısköüm inancına dönüştürdüler..
Gerçekte, evrende, ilerleyen ve Eter'den çıkan varlıklar daha değerlidir, tam tersi değil.
Atum'un gizemi bu soruda özetlenmiştir: Yaratılmamış olan kendini nasıl yarattı? Bunun gibi ifadeler ağır simya bilgileriyle ilgilidir ve anlamları inisiyeler tarafından deneyimler yoluyla anlaşılır, tersi değil.
-Yüksek Rahip Hooded Cobra 666
Eter insani anlamda tam olarak bilinçli değildir, yani düşünmez, akıl yürütmez, hissetmez ya da buna benzer bir şey yapmaz. Daha geniş “evren” de öyle. Bunu yapan canlı doğadır.
Bu şeyleri kelimelerle tarif etmek de zordur. “Eter” sonsuz potansiyele sahip bağlayıcı bir aracıdır. “Tanrı” olarak adlandırılmıştır ve öncelikle “hiçbir şeyin” aksine “her şeyin” üzerine inşa edildiği temeldir.
Potansiyel olduğu için, gözlemlendiği veya üzerinde düşünüldüğü zaman, yaratılmış bir şeye “dönüşür” ve bu nedenle kelimelerle veya düşünceyle doğru bir şekilde tanımlanamaz.
Büyük egoya sahip bu insanlar, evrende “bütün” olarak algıladıkları şeyden başka hiçbir şeyin önemli olmadığını söylemek istiyorlar, bu kılık değiştirmiş nihilizmdir. Açıkçası, “Evren” denen şey kendini varlıklarda gösterir ve varlıklar “ondan” daha önemlidir, çünkü “o” temelde bir “hiçbir-şey”dir. Ama aynı zamanda varlıklardır.
Dolayısıyla, eğer o önemliyse, içindeki varlıklar neden önemli değil? Çünkü onlar önemli ve bu yüzden Tanrılarımız ve evrende bir sıralama sistemimiz var ve biz düşman gibi tektanrıcı değiliz.
“Hiçlik” hâlâ teorik, felsefi, insan yapımı bir kavram olarak kalmaya devam ediyor. Doğada “hiçlik” diye bir şey yoktur. Hiçliğe en yakın olan “Eter”dir. Bu nedenle insan bilincinin en üst seviyesi olan 7. çakraya “Taç” ve “Sınır” da denmiştir, çünkü bunun ötesini insan şu anki deneyimiyle anlayamaz. Buradaki anlayış da kesinlikle entelektüel bir karakterde değildir.
Bu insanların herhangi bir “evren” üzerinde kontrol sahibi olmadıkları açıktır ve bunlar sadece aşırı büyük egoların sahte iddialarıdır. Her bir varlığın kendi bilincinin bir parçası vardır ve bu parça evrenin yaratılmasıyla iç içe geçmiştir. Bunun açılması bilinci genişletir. Tanrılar gibi varlıklar o kadar süper bilinçlidir ki, onlara haklı olarak “Tanrılar” da denebilir.
Bazı Masonik metinlerde [bazıları birtakım gizli gerçekleri içerir] Lucifer Şeytan'a “her yerde olan” ve benzeri şeyler denir. Düşman sürekli olarak “Lucifer Şeytan'ın, En Yüce Olan'ın [yani Eter’in yanlış bir temsilinin] yanında yer aldığını” söylemektedir. Bu, düşman tarafından iyi bilinen üstün bir ilerleme seviyesini gösterir.
Bilincin bir noktadan sonra genişlemesi [düşüncesi değil, gerçekliği] biz insanların bildiği şekliyle “dünyayı” da kapsayacak kadar genişleyebilir.
Mısır'da bunun gizemi Tanrı Atum tarafından tanımlanmıştır. Atum, “Uni-Verse” [Evren] ya da “Her Şey” tanrısının sembolüydü. Antik Yunan'da bunun mistik yönü, Şeytan'ın modern tasvirlerinin geldiği [Keçi kafası vb.] bir Doğa Tanrısı olan Pan'a verilmiştir.
“Pan” ismi “Her Şey” anlamına gelir ve kelimenin tam anlamıyla bu anlama gelir. Pan, aksi takdirde adı “Doğal Pan” ya da “Doğanın Pan'ı”, yani doğadaki her şey olacak olan Tanrı'ydı. Doğa, evrenin yaratıcı gücünün yansıtıcı bir tezahürü olarak görülüyordu.
Thoth'un İfadesi güçlü bir simya karakterine sahiptir. “İlahi Üçgen” aynı zamanda Üçüncü Göz Üçgeni ve kafa çakralarıdır. Kişinin bilincinin ve dolayısıyla “Evren”inin sınırı İlahi Üçgen'dir. Bildiğimiz şekliyle “Evren”, bu bilinç düzeyinde buna, yani gözlemimize dayanarak algıladığımız şeydir.
Evrenle “birlik” duygusu, öncelikle insanın kendi içindeki birliğin, sonlu bilinçten sonsuz bilince doğru üretilmesidir. Buna “evren” denir ve insanların dua etmesi gereken harici bir şey değildir. Tektanrıcılık ve Yahudiler bu aptalca inancı aldılar ve çoktanrıcılığı yok etmek için bunu bir yapısköüm inancına dönüştürdüler..
Gerçekte, evrende, ilerleyen ve Eter'den çıkan varlıklar daha değerlidir, tam tersi değil.
Atum'un gizemi bu soruda özetlenmiştir: Yaratılmamış olan kendini nasıl yarattı? Bunun gibi ifadeler ağır simya bilgileriyle ilgilidir ve anlamları inisiyeler tarafından deneyimler yoluyla anlaşılır, tersi değil.
-Yüksek Rahip Hooded Cobra 666
